Komórki Macierzyste, Plazmoterapia Rife'a, Kwantowy NLS
Primary Navigation Menu
MWO Lakhovsky – Oscylator Wielofalowy
MWO Lakhovsky – Historia Oscylatora Wielofalowego MWO
Prowadzimy pracę nad udostępnienie MWO jako Terapii w Gabinecie.
U schyłku XIX wieku dwa najzdolniejsze umysły, jakimi kiedykolwiek pobłogosławiła ludzkość, miały misję zmiany świata na zawsze.
Georges Lakhovsky, białoruski inżynier, naukowiec i wynalazca uczestniczył w wykładach z fizyki i anatomii na renomowanym Uniwersytecie Sorbony w Paryżu we Francji. Już w młodym wieku udowodnił swoją doskonałość, wymyślając urządzenie zabezpieczające kolej po tym, jak padł ofiarą wypadku kolejowego. To właśnie na studiach odkrył oscylacje komórkowe i wpływ fal elektromagnetycznych na metabolizm komórkowy. Zauważył, że oscylacje komórkowe w żywych istotach zmniejszają amplitudę i częstotliwość, gdy organizm jest dotknięty chorobą. Dotyczy to roślin, zwierząt i ludzi. Aby wyleczyć chorobę leżącą u źródła problemu,
Tymczasem Nikola Tesla, najprawdopodobniej najgenialniejszy umysł wszechczasów, właśnie wypełnił swój pierwszy patent na bezprzewodowe przesyłanie energii w odległym roku 1897. To ten wynalazek w połączeniu z odkryciem Georgesa Lakhovsky’ego miał na zawsze zmienić medycynę.
Wykorzystując technologię bezprzewodowego transferu energii Tesli i jego pionierską wiedzę w zupełnie nowej dziedzinie fal radiowych, Lakhovsky stworzył MWO – oscylator wielofalowy. Urządzenie, które zapewnia oscylacje w szerokim zakresie częstotliwości w celu pobudzenia metabolizmu komórek poprzez dostrojenie częstotliwości ich oscylacji i zwiększenie amplitudy.
Rdzeniem jego urządzeń MWO były anteny MWO – rewolucyjny typ urządzenia do przesyłania energii. Anteny MWO mają zdolność zarówno wykorzystywania, jak i przesyłania energii.
W 1911 roku, gdy sam zachorował, Lakhovsky miał tylko kilka tygodni życia, ale potem cudownie wyzdrowiał po użyciu swojego oscylatora wielofalowego. Ten wyczyn był wielokrotnie powtarzany przez Lachowskiego na swoich pacjentach. Po 1935 MWO był regularnie używany w szpitalach w Paryżu, odnosząc zdumiewający sukces.
Niestety, skończyło się szczęście dla Lakhovsky’ego i rozpoczął się jego MWO dla II wojny światowej, a duża część wiedzy została utracona w chaosie niszczycielskiego konfliktu. Georges Lakhovsky przeniósł się do Nowego Jorku w USA, gdzie niestety zmarł w 1942 r. po potrąceniu przez samochód. Po wojnie technologia MWO zaginęła w piaskach czasu i została ponownie odkryta w XXI wieku.
MWO Lakhovsky Twórcy MWO Oscylatora Wielofalowego: Georgies Lachovsky, Arsene d’Arsonval, Nikola Tesla
Warunkiem takiej technologii były odkrycia Nikoli Tesli , które pozwoliły nie tylko stworzyć urządzenia wytwarzające wysokie napięcie o wysokiej częstotliwości (z prądami o niskim natężeniu), które są bezpieczne dla człowieka.
Nie mniej wybitne zasługi w tej sprawie z członkiem Francuskiej Akademii Nauk, twórcą biofizyki Arsene D’Arsonval . Poświęcił wiele lat na badanie zdolności prądów o wysokiej częstotliwości do przechodzenia przez organizm zwierzęcia, bez powodowania podrażnień tkanek, a jednocześnie wywierania różnych efektów fizjologicznych. Te badania D’Arsonvala wpłynęły na rozwój metod elektroleczenia, które od jego imienia nazwano darsonwalizacją. Wyniki tych badań pomogły Georgesowi Lakhovsky’emu stworzyć własny aparat.
I wreszcie Georges Lakhovsky jest białorusko-francuskim inżynierem i wynalazcą, który stworzył multifalowy oscylator i z powodzeniem przećwiczył leczenie różnych dolegliwości w klinice we Francji.
Rola twojego uległego sługi w tej pracy nie jest tak wielka. Nie zajmowałem się takimi technologiami i jestem znany głównie z wymyślonego przeze mnie wcześniej systemu stabilizowanej lewitacji ciężkich obiektów niemagnetycznych . Wykorzystując swoje umiejętności inżynierskie, wiedzę z zakresu fizyki i elektroniki, na prośbę kolegów z inicjatywy zagranicznej odtworzyłem tę zagubioną aparaturę, zgodnie z oryginalnym patentem iz wykorzystaniem nowoczesnych detali.
MWO Lakhovsky – Zasada oddziaływania opiera się na tworzeniu szumu wielopasmowego o wysokim napięciu, który pozwala układowi rezonansowemu, którego parametry nie są znane, znaleźć i wyodrębnić pożądane harmoniczne z białego szumu oraz zwiększyć amplitudę sygnału.
Przez system rezonansowy, którego parametry nie są znane, rozumie się cząsteczkę DNA. Teoria potwierdzona testami jest następująca: Wszystkie wstępne informacje o zdrowym organizmie jako całości są zawarte w DNA. Ale żadna komórka w ciele nie ma mechanizmów interpretacji informacji zawartych w tej najbardziej złożonej cząsteczce. Co więcej, wszystkie komórki tego samego organizmu mają identyczne DNA, ale jednocześnie mają różną funkcjonalność i miejsce, tworząc wspólny organ, jego funkcję i kształt. Różnorodne procesy biochemiczne są częściowo odpowiedzialne za ustalenie ról komórek w ciele, ale największą rolę odgrywa rezonansowa informacja emanująca z otaczających komórek. Na przykład komórki skóry znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie gojącej się rany mówią nowym komórkom dokładnie, jaka powinna być nowa osłona.
Drobne uszkodzenia skóry można łatwo przywrócić przed odtworzeniem poprzedniej ulgi, ponieważ poprzednie odciski palców są przywracane na palcach. Ale im większa odległość, tym mniej dokładne informacje. Naruszenie skóry w odległości między krawędziami rany większej niż 1 cm praktycznie nie ma szans na całkowite wyleczenie samoistnie, takie rany są zszywane. Tak więc, aby korygować zaburzenia ogólne i leczyć zaburzenia objętościowe w tkankach, w procesie leczenia organizmu bardzo ważny jest zakres dystrybucji informacji rezonansowej emanującej ze zdrowych komórek (czyli z większości).
MWO Lakhovsky – Charakterystyka tego układu rezonansowego nie została w pełni zbadana. Częstotliwość rezonansowa, biorąc pod uwagę mikroskopijne odległości między składnikami tej cząsteczki, jest z pewnością bardzo duża. Ale dokładne częstotliwości nie są jeszcze znane, podobnie jak ich liczne harmoniczne na niższych częstotliwościach.
Każdy system rezonansowy jest w stanie zwiększyć amplitudę impulsu, niezależnie wydobywając pożądane harmoniczne z szumu, który je zawiera. Czyli np. w świetle białym występują wszystkie możliwe częstotliwości oscylacji elektromagnetycznych w zakresie 390-790Thz (widmo widzialne), układ rezonansowy dostrojony do światła zielonego o częstotliwości 550Thz łatwo obliczy tę częstotliwość y zwiększy amplitudę jego oscylacje.
Tak więc biały szum, będący kompleksem różnych częstotliwości, które równomiernie wypełniają zakres, jest najlepszym źródłem wsparcia dla układu rezonansowego, którego charakterystyka częstotliwościowa jest przed nami ukryta. Najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, aby zwiększyć ilość informacji rezonansowych pochodzących ze zdrowych komórek, jest dodanie dodatkowej energii białego szumu.
