Leczenie Wodorem Molekularnym H2 – nowatorska opcja w leczeniu chorób człowieka.

W niniejszym artykule dokonano przeglądu badań podstawowych i najnowszych zastosowań klinicznych gazu H 2 w chorobach układu wielonarządowego w celu ustalenia strategii leczenia klinicznego różnych chorób.

Cennik     FAQ-Baza-Wiedzy     Rezerwacja Terminu    Pakiety Zabiegów    Wiedza H2

H 2 wykazał właściwości przeciwzapalne i przeciwutleniające w wielu badaniach klinicznych, a jego stosowanie jest zalecane w najnowszych chińskich wytycznych dotyczących leczenia korona wirusowego zapalenia płuc (NCP).

Profilaktyczne i terapeutyczne działanie H 2 było intensywnie badane w różnych procesach patologicznych. W niniejszym przeglądzie podsumowujemy ostatnio opublikowaną literaturę dotyczącą stosowania H 2 w chorobach układu oddechowego, sercowo-naczyniowego, nerwowego, pokarmowego, rozrodczego, moczowego, ruchu i układu czuciowego, a także w leczeniu zespołu metabolicznego i raka. Omówimy również pokrótce niektóre znane mechanizmy leżące u podstaw działania H 2 . Mamy nadzieję, że te informacje przyczynią się do lepszego zrozumienia terapeutycznych działań H 2 i przyczynią się do przyszłych terapii opartych na H 2 .

Doświadczenia kliniczne wykazały zaskakujące odkrycie, że H 2 gazu może chronić płuca i narządy pozapłucnej z patologicznych bodźców pacjentów NCP.

 Potencjalne Mechanizmy leżące u podstaw działania H 2 gazu nie są jasne. H 2 gaz może regulować działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne, metabolizm energii mitochondriów, stres retikulum endoplazmatycznego, układ odpornościowy i śmierć komórek (m.in. apoptozę, autofagię, piroptozę, ferroptozę i zegar dobowy) oraz ma potencjał terapeutyczny w przypadku wielu chorób ogólnoustrojowych . 

Biorezonans – Plazmoterapia Rife’a – Diagnostyka NLS i HRV – MetaTerapie

1. Wstęp

Leczenie Wodorem – Wodór cząsteczkowy (H 2 ) jest najlżejszym pierwiastkiem chemicznym w ziemskiej atmosferze. H 2 jest często mieszany w butlach z gazem, aby nurkowie głębinowi mogli oddychać, aby zapobiec dekompresji i chorobie azotowej [ 1 ]. U ssaków, H- 2 jest samoistnie wytwarzane przez bakterie jelitowe w procesie beztlenowej metabolizm energii i wytwarzają enzymatycznie katabolizowane przez hydrogenases dostarczenie elektrony.

Zastosowania terapeutyczne H 2, zostały po raz pierwszy opisano w 1975 r Dole et al. donieśli, że wodór hiperbaryczny powodował wyraźną regresję guzów u myszy z rakiem płaskonabłonkowym skóry [ 2 ]. Jednak hiperbaryczny H 2 nie jest klinicznie wykonalną opcją, a H 2 jest gazem fizjologicznie obojętnym, który wydaje się nie reagować z żadną substancją czynną, w tym gazowym tlenem, w komórkach ssaków. Tak więc, H- 2 był postrzegany jako niefunkcjonalne i został wzięty pod uwagę klinicznie.

Wdychanie wodoru H2 – W 2007 roku, potencjalne korzyści terapeutyczne H 2 zostały opisane. Ohsawa i in. odkryli, że H 2 ma selektywne właściwości przeciwutleniające, które chronią mózg przed urazami niedokrwiennymi/reperfuzyjnymi (I/R) i udarem poprzez specyficznie neutralizujące rodniki hydroksylowe ( ⋅ OH) i peroksyazotyny (ONOO-), ale nie anionorodnik ponadtlenkowy ( ⋅ O 2 -) , nadtlenek wodoru (H 2 O 2 ) i tlenek azotu (NO) [ 3 ]. Raport przyciągnął uwagę całego świata i siłę ciągu H 2w centrum uwagi badań terapeutycznych gazów medycznych. Wiele badań z wykorzystaniem komórek, zwierząt i eksperymentów klinicznych w różnych dziedzinach biomedycznych zbadali terapeutyczne i profilaktyczne działanie H 2 . Zbiorowe dane wskazują, że H 2 jest ważnym patofizjologicznym czynnikiem regulacyjnym o działaniu antyoksydacyjnym, przeciwzapalnym i antyapoptotycznym na komórki i narządy [ 4 – 6 ]. Jest tak wygodny w użyciu, że H 2 można łatwo podawać na różne sposoby, w tym inhalację, wstrzyknięcie soli fizjologicznej bogatej w H 2 (HRS), picie wody bogatej w H 2 (HW), kąpiel w HW i stosowanie kropli do oczu HRS. Jak również produkcja jelitowego H 2przez bakterie można zwiększyć poprzez doustne podawanie akarbozy i laktulozy. Liu i jego współpracownicy wykazali, że stężenie wodoru osiągało szczyt po 5 minutach po podaniu doustnym i dootrzewnowym, a już po 1 minucie po podaniu dożylnym [ 7 ].

Od 31 grudnia 2019 r. w Wuhan w Chinach choroba i zapalenie płuc zwane koronawirusem 2019 (COVID-19) spowodowane przez koronawirus 2 zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV-2) rozprzestrzeniły się, stając się pandemią.

 Siódmy wydanie chińskiego poradniku klinicznych dla COVID-19 Zapalenie płuc diagnozy i leczenia (7 th edition) wydanym przez China National Komisję Zdrowia zaleca się podawanie tlenu zmieszanego z gazem wodoru (33,3% O 2 i 66,6%, H 2  – Gaz Browna), zmieniając H 2 na czele współczesnych badań terapeutycznych gazów medycznych.

Cennik     FAQ-Baza-Wiedzy     Rezerwacja Terminu    Pakiety Zabiegów    Wiedza H2

2. Mechanizmy działania H 2

Leczenie Wodorem – W celu pełnego wyjaśnienia prewencyjne i lecznicze działanie H 2 , i ewentualne efekty biologiczne mechanizmy są zestawione na Figurach 1 i 2 .

Leczenie Wodorem
Rysunek 1 
Biologiczne działanie H 2 . H 2 wykazuje selektywne aktywności przeciwutleniające i przeciwzapalne i można regulować stres ER, mitochondria i funkcji immunologicznych. H 2 selektywnie zmiata ⋅ OH i ONOO-, reguluje w górę Nrf-2 i HO-1 oraz zmniejsza ekspresję prozapalnych i zapalnych cytokin, w tym TNF- α , NF- κ B, INF- γ , Fas, FasL, IL-1 α , IL-1 β , IL-6, IL-8 i IL-10, jak również obniża poziom czynników związanych ze stresem ER, które obejmują GRP78 i TRAF2. H 2 redukuje również miR-210 i aktywuje OXPHOS w mitochondriach. Wreszcie H 2 zwiększa CD4+CD25+Foxp3+Treg i utrzymuje równowagę Th1/Th2.
Leczenie Wodorem
Rysunek 2 
Różne efekty H 2 na śmierć komórki. Działania H 2 obejmują hamowanie apoptozy i regulacji autofagią, zegara okołodobowego, ferroptosis i pyroptosis.

2.1. Działanie przeciwzapalne H 2

Leczenie Wodorem – Efekt przeciwzapalny H 2 została już opisana w wielu badaniach. We wczesnym stadium zapalenia H 2 może zmniejszać naciek granulocytów obojętnochłonnych i makrofagów M1 i uwalnianie czynników prozapalnych przez obniżenie ekspresji adhezyjnej międzykomórkowa cząsteczka-1 (ICAM-1), czynnik stymulujący wzrost kolonii granulocytów i makrofagów ( GM-CSF) oraz czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów (G-CSF) [ 4 ]. H 2 mogą także hamować ekspresję cytokin prozapalnych w przebiegu zapalenia i została ujawniona w wielu modelach zwierzęcych tak, aby zmniejszyć nadekspresję początku prozapalnych cytokin, takich jak interleukiny (IL) 1 beta , IL-6, IL-8 , IL-10, czynnik martwicy nowotworu alfa (TNF-α ) [ 8 ], interferon-gamma (INF- γ ) oraz późne cytokiny prozapalne, takie jak białko box-1 o wysokiej ruchliwości (HMGB1) [ 9 ]. Tanaka i współpracownicy [ 10 ] przeprowadzili analizę macierzową genów przeszczepów płuc pochodzących od szczurów dawców, którym poddano wstępnej wentylacji wodorowej. Autorzy opisali, że wstępną obróbkę z H 2 wyraźnie podwyższone ekspresji dwóch białek ze stresem odpowiedzi: białko szoku cieplnego A5 (HSPA5) i podwójna specyficzność aktywności fosfatazy 1 (DUSP1). Białko HSP70 kodowane przez HSPA5 ma właściwości przeciwzapalne i antyapoptotyczne. DUSP1 może tłumić nadmierną autofagię poprzez inaktywację kinaz białkowych aktywowanych mitogenami (MAPK) w celu złagodzenia odpowiedzi zapalnej. Dlatego spekulujemy, że H2 może pozytywnie regulować ekspresję białek odpowiedzi na stres i poprawiać zdolność przeciwzapalną narządów.

Inhalacja wodorem H2 – W innym badaniu [ 11 ] wykazali, wentylacyjnych 2% H 2 w powietrzu znacznie obniżyło poziomy mRNA wczesnego wzrostu reaguje genu 1 (EGR-1) i chemokiny (motyw KK) ligandu 2 (CCL2), co sugeruje, że H 2 puszki wpływają na postęp stanu zapalnego poprzez regulację transkrypcji prozapalnych czynników regulatorowych i chemokin. W wielu chorobach, takich jak zapalenie dróg oddechowych i niedokrwienie mózgu, nadwrażliwość typu I spowodowana aktywacją mastocytów pogorszy przekrwienie i obrzęk tkanek [ 12 , 13 ]. H 2hamuje odpowiedź zapalną organizmu poprzez hamowanie reakcji Th2 w celu zmniejszenia aktywacji komórek tucznych [ 14 ]. H 2 można również regulować przez regulowanie zapalenie fizjologicznej szlaku komórek T. Na przykład, leczenie wodorem może hamować nadaktywację układu odpornościowego poprzez przywrócenie utraty regulatorowych limfocytów T (Treg) [ 15 ] i łagodzi stan zapalny poprzez zapobieganie regulowanej aktywacji chemotaksji limfocytów T, w której pośredniczy chemokina. Działanie regulacji H 2 w programowanej śmierci komórek, stresem oksydacyjnym i mitochondriów są ściśle związane z reakcją zapalną. Nie można jednak przecenić działania przeciwzapalnego wodoru. Lepiej byłoby stosować jako terapię uzupełniającą.

Plazmoterapia lampą Rife’a – to Nauka nie Magia – Poznań

2.2. Regulacja stresu oksydacyjnego

Wiele badań wykazało aktywność przeciwutleniającą H 2 . Jednak ostatnio badanie [ 16 ] wykazało, że wodór może szybko i nieznacznie zwiększyć stężenie 8-hydroksy-2 – deoksyguanozyny (8-OHdG) w moczu, markera stresu oksydacyjnego, do poziomu podobnego do wzrostu spowodowanego wysiłkiem fizycznym. Indukowane wysiłkiem generowanie reaktywnych form tlenu (ROS) ma kluczowe znaczenie w adaptacji komórek, a krótkotrwała ekspozycja na niskie poziomy ROS może chronić neurony przed stresem oksydacyjnym, który w innym przypadku byłby śmiertelny [ 5 ]. H 2 może działać jako efektor mitohormetyczny, pośrednicząc w korzystnym wpływie na organizm poprzez mechanizmy hormetyczne [ 16 ].

Leczenie Wodorem –  Przeciwutleniające działanie H 2 odzwierciedla głównie w kilku aspektach. H 2 Ustalono bezpośrednio eliminacji rodników hydroksylowych i nadtlenoazotynu. W porównaniu z tradycyjnymi przeciwutleniacze, takie jak dysmutaza ponadtlenkowa (SOD), katalazy i α -tokoferol, H- 2 mogła łatwo penetrować biofilmów i nie wpływać na normalne metaboliczne reakcji redoks ze względu na niewielką masę cząsteczkową i aktywności antyoksydacyjnej selektywnie wpływa tylko najsilniejsze utleniacz [ 17 ]. H 2 może zwiększyć ekspresję hem oksygenazy-1 (HO-1) przeciwutleniacz aktywacji jądrowego czynnika erytroidalnych 2-powiązany czynnik 2 (NR f-2), usytuowaną cząsteczką regulującą HO-1. H 2może również regulować w dół ROS bezpośrednio lub jako regulator sygnału za pośrednictwem gazu. Ponadto, przez regulację w górę ekspresji SOD i glutationu (GSH) i obniżenie ekspresji NADPH oksydaza (NOX2) [ 18 ], H- 2 może znacznie zmniejszyć ROS. W innym badaniu [ 19 ] wykazali, że H 2 głównie hamuje fosforylację ASK1 i związanych z nim cząsteczek sygnałowych MAPK p38 lub c-Jun N-końcowej kinazy (JNK), ale nie wytwarzanie ROS przez oksydazę NADPH.

Innym ważnym mechanizmem antyoksydacji wodoru może być wpływ na wolnorodnikową reakcję łańcuchową peroksydacji lipidów. Ponieważ Otha i in. podano na 5 Symposium of Medical Molecular wodoru w Nagoi, Japonia, w 2015 roku, że ekspozycja na niskim stężeniu wodoru powoduje nieprawidłową utleniania fosfolipidów [ 20 ], liczne badania wykazały, że H 2 może chronić komórki przed lipidów i peroksydację kwasu tłuszczowego [ 21 , 22 ]. Dodatkowo H 2 może również zmniejszać ekspresję mieloperoksydazy (MPO) [ 23 ] lub zmniejszać aktywność oksydoreduktazy mitochondrialnej [ 21 ] i stabilizować potencjał błony mitochondrialnej [ 24], aby poprawić uszkodzenia tkanek spowodowane stresem oksydacyjnym.

Cennik     FAQ-Baza-Wiedzy     Rezerwacja Terminu    Pakiety Zabiegów    Wiedza H2

2.3. Regulacja stresu retikulum endoplazmatycznego

Nagromadzenie niesfałdowanego białka w retikulum endoplazmatycznym (ER) spowodowane stresem patologicznym może wywołać stres ER. Zhao i in. [ 18 ] wykazali, że inhalacja wodoru znacznie zmniejszona białko naprężenia związane z ER i zmniejszone uszkodzenia tkanki w zawale I / uszkodzenia R, a później stwierdzono, że mieszanina H 2 i O 2 może blokować retikulum stres endoplazmatycznego przez PKR jak ER zlokalizowane kinaza eIF2 α -eukariotyczny czynnik inicjacji 2 alfa-aktywujący czynnik transkrypcyjny 4 (PERK-eIF2 α- ATF 4), enzym 1-X-box wiążący inozytol 1 (IRE 1-XBP1) i szlaki ATF 6 . Badanie związku między stresem H 2 i ER u szczurów z urazem I/R wykazało, że H 2indukowany spadek GRP78 i związanej z receptorem czynnika TRAF2 (2) Ekspresja TNF [ 25 ], co sugeruje, że działanie ochronne H 2 na uszkodzenia mięśnia sercowego I / R są związane z ER do zmniejszenia naprężeń.

Borelioza, Lyme, Neuroborelioza, Zapalenia Mózgu – KZM – Celowana Plazmoterapia lampą Rife’a – Poznań

2.4. Regulacja mitochondriów

Akumulacja ROS może wyzwalać uwalnianie wapnia z ER, co skutkuje depolaryzacją mitochondriów i utratą potencjału błony mitochondrialnej [ 26 ]. Negatywnej regulacji RFT i hamowanie programowanej śmierci komórki przez H 2 ułatwienia utrzymania struktury i funkcji mitochondriów. Doniesiono [ 27 ], że leczenie wodorem może blokować otwieranie porów przejściowych przepuszczalności mitochondrialnej w neuronach podczas choroby neurodegeneracyjnej. Jednak, czy H 2 pośrednio może blokować te pory, zmniejszając produkcję ROS lub bezpośredniego działania nie jest jasny. Wczesne studia [ 28] wykazali, że HRS łagodził strukturalne uszkodzenia mitochondriów i jednocześnie redukował mikroRNA- (miR-) 210 w tkance nerwowej z niedotlenieniem i reperfuzją. Jednak ostatnie badania wykazały, że wzrost miR-210 w uszkodzonych tkankach może być działaniem kompensacyjnym w celu utrzymania funkcji komórek i zmniejszenia produkcji ROS [ 29 , 30 ]. Niezależnie H 2 może bezpośrednio hamować miR-210 lub pośrednio zmniejszyć poprzez zmniejszenie zapalenia również pozostaje niejasny.

Leczenie Wodorem – Uszkodzenia mitochondriów spowodowane stresem oksydacyjnym są ważną przyczyną wielu chorób neurodegeneracyjnych. Wczesne doświadczenia kliniczne na chorobę Parkinsona, [ 31 ] wykazali, że H 2 może znacznie poprawić neurodegeneracyjnych objawów z efektem terapeutycznym porównywalnej z nonergot terapii dopaminy. Nie można tego wytłumaczyć antyoksydacyjnym działaniem H 2 , a zatem zasugerowano, że H 2 może działać na mitochondria w celu poprawy metabolizmu energetycznego komórek. Obserwacja, że H 2 leczenie znacząco poprawić poziom SH-SY5Y ATP i Δψ mw nerwiaka [ 32 ] Oznacza to, że H 2 leczenie może podnieść metabolizm energetyczny w mitochondriach poprzez aktywację fosforylacji oksydacyjnej.

Obserwacje zachowanych cech strukturalnych wspólnych dla hydrogenaz i kompleksu przekształcającego energię I nasunęły sugestię, że H 2 może służyć zarówno jako reduktor, jak i utleniacz [ 24 ]. Hipotetyczna funkcja H 2 w rektyfikowaniu przepływu elektronów w mitochondriach może wyjaśniać efekt zmiatania ROS i zdolność do nieznacznej poprawy stresu oksydacyjnego.

2.5. Wpływ wodoru na układ odpornościowy

Leczenie Wodorem – Głównym działaniem H 2 na układ odpornościowy jest zmniejszenie produkcji substancji czynnych układu odpornościowego. Dowody sugerują, że H 2 łagodzi stan zapalny w niektórych schorzeń autoimmunologicznych, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów (RA) [ 33 , 34 ], zapalenie skórno-mięśniowe [ 35 ] i łuszczycy [ 36 ]. Jednak, czy H 2 wpływa bezpośrednio na komórki immunologiczne lub narządów pozostaje niejasny. Najnowsze badania wykazały, że H 2 może złagodzić rozregulowany równowagi Th1 / Th2 i może mieć wpływ na liczbę komórek T regulatorowych (Treg-). Po raz pierwszy doniesiono, że H 2 przywraca utratę Treg w szczurzym modelu przewlekłego zapalenia trzustki [ 15], a później udowodniono, że zwiększa liczbę komórek CD4+CD25+Foxp3+Treg i znacząco zmniejsza uszkodzenia błony śluzowej nosa u zwierząt z alergicznym nieżytem nosa, co może być wtórne do przywrócenia równowagi Th1/Th2 [ 37 ]. W modelach mózgowych I/R odnotowano podwyższenie poziomu Treg [ 28 ]. Może to być spowodowane podwyższeniem poziomu czynnika martwicy nowotworu beta 1 (TNF- β 1) i obniżeniem poziomu miR-21 lub miR-210. H 2 może także aktywować receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów-gamma koaktywator-1 alfa (PGC-1 a ) w celu wywierania wpływu na pewne typy komórek T [ 38 ]. Mechanizmy leżące u podstaw działania specyficznych H 2 na komórkach immunologicznych należy jeszcze określone.

2.6. Wpływ H 2 na śmierć komórki

2.6.1. Zapobieganie apoptozie – smierci komórek !

Apoptoza to forma zaprogramowanej śmierci komórki, charakteryzująca się kurczeniem się komórek, tworzeniem ciał apoptotycznych, karioreksją i kondensacją chromatyny. Apoptoza może być indukowana zarówno przez sygnały wewnętrzne, jak i zewnętrzne. H 2 wykazuje działanie antyapoptotyczne przez Obniżenie poziomu do podwyższania lub czynników związanych apoptozę. H 2 hamuje ekspresji czynników proapoptotycznych, chłoniaka z komórek B-2 związanego z białkiem X (Bax), kaspazy-3, kaspazy-8, kaspazy-12, i reguluje w górę i chłoniaka-2 Czynniki antyapoptotyczne komórek B (Bcl- 2) i bardzo dużego chłoniaka z komórek B (Bcl-xl) [ 6 ]. Dodatkowo Terasaki i współpracownicy stwierdzili, że H 2 może zmniejszać ekspresję genów proapoptotycznego Bax i hamować jego translokację do mitochondriów przez nieznany mechanizm [39 ]. H 2 może również hamować apoptozę przez aktywację kinazy fosfatydyloinozytolu 3-/ kinazy białkowej B (PI3K / AKT) i kinaza Janusowa 2 / przetwornik sygnału i aktywator transkrypcji 3 (JAK2-STAT3) szlaki przekazywania sygnałów u szczurów z niedokrwieniem mięśnia sercowego i reperfuzji (MIRI) [ 40 , 41 ], a także osłabienie szlaku sygnalizacji p38 MAPK w szczurzych modelach z ostrą dysfunkcją płuc wywołaną lipopolisacharydem (LPS-) [ 42 ] i mózgowym uszkodzeniem niedokrwienno-reperfuzyjnym (CIRI) [ 43 ]. Co ciekawe, Wang i in. Niedawno odkryto, że H 2 hamowały wzrost, migrację i inwazję na A549 i H1975 płuc liniach komórkowych raka i promowane apoptozy komórek, co sugeruje, że H2 mogą odgrywać kluczową rolę w leczeniu raka płuca [ 44 ]. Li i in. Ujawniono również apoptozy indukujące H 2 o KYSE-70 ludzkich komórek raka płaskonabłonkowego przełyku komórek [ 45 ]. Tak więc, H- 2 może ochrony normalnych komórek przed uszkodzeniem i tłumienia komórek nowotworowych.

2.6.2. Autofagia

Chociaż aktywacja autofagii może utrzymać równowagę energetyczną komórek poprzez degradację substancji wielkocząsteczkowych, nadmierna autofagia lub stres związany z autofagią wywołany bodźcami stresowymi nasilają uszkodzenia zapalne w tkankach i narządach. H 2 odgrywa podwójną rolę w regulacji autofagii. Pod kontrolą H 2 , autophagy może być aktywowany po agregacji białka staje się toksyczny i zablokowany, gdy nadmierny autophagy powoduje uszkodzenie tkanki. Zhuang i in. [ 46 ] pokazał, że H 2leczenie obniżyło ekspresję celu fosfossaczego rapamycyny (p-mTOR)/mTOR i p62 w komórkach neurogleju traktowanych LPS i zwiększyło ekspresję kinazy białkowej aktywowanej przez fosfo-AMP (p-AMPK)/AMPK, łańcuch lekki 3 (LC3) II/LC3 I, receptor wyzwalający ekspresję na komórkach szpiku 2 (TREM-2) i Beclin-1 do aktywacji autofagii i łagodzenia zapalenia nerwów w sepsie. Guan i in. [ 47 ] wykazali, że H 2 może łagodzą przewlekłe niedotlenienie przerywany uszkodzenia nerek wywołaną przez zmniejszenie stresu retikulum endoplazmatycznego i wywoływania autofagię przez inaktywację stres oksydacyjny zależnej od p38 MAPK i JNK. H 2 może również hamować autophagy przez Obniżenie poziomu NF κB, Beclin-1 i MAPK oraz regulacja w górę szlaków sygnałowych HO-1, mTOR i LC3B. Zhang i in. [ 42 ] odkryli, że nasycona solanka wodorowa łagodziła uszkodzenie płuc leczone LPS i znacznie zmniejszała ekspresję białek związanych z autofagią, w tym LC3 i Beclin-1 (), co sugeruje, że sól fizjologiczna może chronić tkankę płucną przed nadmierną autofagią. Nasycona sól fizjologiczna może zapobiegać nadmiernej autofagii poprzez eliminację nadmiernej ilości wolnych rodników, zmniejszenie stężenia wolnych rodników w tkance płuc oraz promowanie ekspresji mTOR. HO-1 może działać jako endogenne białko cytoochronne, pomagając w zapobieganiu stresowi oksydacyjnemu i nadmiernej autofagii komórek. H 2 może zwiększać ekspresję tkankową HO-1 przez promowanie ekspresji erytroidalnych jądrowego 2-2 związanego z czynnikiem (Nrf2) [ 48 ].

Receptory toll-podobne (TLR) mogłyby być potencjalnym celem dla H 2 w regulacji autofagii. TLR4, kluczowy czynnik w rozpoznawaniu czynników wirusowych i bakteryjnych, może być aktywowany przez LPS w celu wywołania autofagii makrofagów [ 49 ]. Hamowanie reakcji zapalnej wywołanej przez LPS H 2 stanowi poparcie dla spekulacji, że TLR może stanowić potencjalny szlak autofagią wodoru indukowane.

Cennik     FAQ-Baza-Wiedzy     Rezerwacja Terminu    Pakiety Zabiegów    Wiedza H2

2.6.3. Piroptoza

Pyroptoza jest zapalną zaprogramowaną ścieżką śmierci komórki, która chroni wielokomórkowych gospodarzy przed inwazyjnymi patogenami, w tym zakażeniami drobnoustrojami [ 50 ]. Ludzka i mysia kaspaza-1, ludzka kaspaza-4 i kaspaza-5 oraz mysia kaspaza-11 działają jako podstawowe aktywatory pyroptozy. Podczas gdy piroptoza jest zwykle korzystna dla gospodarza, nadmierna piroptoza może skutkować sepsą i wstrząsem septycznym. Chociaż nie ma żadnych danych eksperymentalnych wyjaśnienie związku pomiędzy H 2 oraz kanał pyroptosis, możliwe jest, że regulowanie pewnych czynników zapalnych i czynników jądrowych przez H 2 zakłóca wyzwalanie pyroptosis lub przynajmniej zmniejszyć zapalenie pyroptosis związane . W jednym badaniu [ 51 ] inhalacja 2% H2 zmniejszyło ekspresję kaspazy-1, kluczowego czynnika aktywacji pyroptozy. Fizyczne rozerwanie komórek spowodowanych przez przewody pyroptosis do uwalniania prozapalnych cytokin IL-1 p i IL-18, podczas wstępnej obróbki wodorem może znacznie obniżyć poziom tych cytokiny [ 52 ]. H 2 Wykazano także regulować ekspresję Atg7, która hamuje pyroptosis [ 53 ]. Zaproponowano, że HMGB1 [ 54 ] i IFN- γ [ 50 ] są niezbędne do aktywacji piroptozy zależnej od kaspazy-11. Negatywny skutek H 2 na ekspresję tych czynników może chronić komórki przed pyroptosis. H 2potrafi blokować ekspresję kaspazy-3 [ 55 ], która służy zarówno jako aktywator apoptozy, jak i blokuje piroptozę poprzez rozszczepianie gasderminy D [ 56 ]. Między kaspazą-3 wytwarzaną w apoptozie a kaspazą w pyroptozie występuje dwukierunkowy przesłuch. Mechanizm tego przesłuchu pozostaje niejasny.

Ludzki wirus niedoboru odporności (HIV) może przyspieszać deplecję limfocytów T CD4+ poprzez pyroptozę indukowaną przez interferon-gamma białko 16- (IFI16-) [ 50 ]. W ten sposób, regulacja pyroptosis przez H 2 może być potencjalnym mechanizm leczenia HIV schorzenia.

Terapie Plazmoterapii Lampą Rife’a dostępne w Gabinecie – Poznań

2.6.4. Ferroptoza

Ferroptoza jest formą regulowanej śmierci komórek zaproponowaną przez Dixona i in. [ 57 ] w 2012 roku. Ferroptozie towarzyszy śmiertelna, zależna od żelaza akumulacja wodoronadtlenków lipidów. Chociaż weryfikacja laboratoryjna nie nadeszła, nadal możemy spekulować, że wodór może zakłócać ferroptozę, aby złagodzić martwicę zapalną tkanek i narządów w stanie patologicznym, biorąc pod uwagę duże nakładanie się między regulacją wodoru i szlakami ferroptozy. Powszechnie wiadomo, że wodór ma negatywny wpływ regulacyjny na ROS. Spekulujemy, że najbardziej krytyczna nierównowaga redoks w procesie ferroptozy zostanie wyeliminowana przez wodór; w ten sposób ferroptoza zostanie zablokowana. Ponadto H 2jest w stanie blokować szlaki MAPK, które mają zapobiegać wyczerpywaniu się substancji redukujących powodowanych przez jony żelaza i ROS [ 58 ]. Niedawne badanie [ 59 ] wykazało, że HMGB1, które może być regulowane w dół przez wodór [ 9 ], może działać jako pozytywny regulator ferroptozy poprzez szlak RAS-JNK/p38.

Aktywność HO-1 można zwiększyć przez wodór. HO-1 jest potencjalnym źródłem wewnątrzkomórkowego żelaza, a niedawne badanie [ 60 ] wykazało, że komórki nabłonka nerkowego z niedoborem HO-1 były bardziej wrażliwe na ferroptozę, co wskazuje, że wolne żelazo wytwarzane przez HO-1 nie sprzyja samej ferroptozie i że HO-1 ma działanie antyferroptotyczne. Jednak wpływ wodoru na ferroptozę nie zawsze może być hamujący. Na przykład miR-9, zapalne miRNA, które jest regulowane w dół przez wodór, może zmniejszyć występowanie ferroptozy [ 16 ]. Mechanizm działania wodoru na ferroptozę nie został jeszcze w pełni wyjaśniony.

Niektóre mechanizmy przeciwzapalne i antyoksydacyjne wodoru są podobne do mechanizmów GPX4 [ 61 ]. Obie cząsteczki mają negatywny wpływ na tworzenie się nadtlenku lipidu i NF- kappa B. połączenie wodoru i GPX4 aktywatora mogą zapewniać nowe rozwiązanie do leczenia stanów zapalnych i innych chorób, w których pośredniczy peroksydacji lipidów.

2.6.5. Zegar dobowy

Zegar dobowy odnosi się do endogennego oscylatora, który kontroluje całodobowe procesy fizjologiczne, metaboliczne i behawioralne. Zegar ten jest szczególnie istotny w utrzymaniu homeostazy [ 62 ]. Mikrobiota jelitowa, która regularnie wytwarza gazowy wodór w procesie fermentacji beztlenowej wytwarzającej energię [ 63 ], podlega dobowym wahaniom składu i funkcji [ 64 ]]. U ludzi ilość wytwarzanego wodoru różni się w zależności od osoby i pory dnia. Wilking i in. zasugerowali, że dobowa regulacja ekspresji białek odgrywa ważną rolę w odpowiedzi komórkowej na stres oksydacyjny; doszli do wniosku, że poziomy produktów ubocznych stresu oksydacyjnego, takich jak uszkodzenie białek lub peroksydacja lipidów, również oscylują z rytmem okołodobowym, wskazując na oscylacje okołodobowe reakcji na stres oksydacyjny. Tak więc tę rytmiczność poziomów przeciwutleniaczy można wykorzystać do dokładniejszego ukierunkowania ROS, aby zapewnić lepszą ochronę komórek [ 65]. Ponieważ aktywność antyoksydacyjna H2 została szeroko zweryfikowana, sugerujemy, że H2 może wywierać negatywny wpływ regulacyjny na ROS poprzez regulację rytmu dobowego, ale nie ma jeszcze dowodów na udział H2 w regulacji rytmu dobowego.

3. Profilaktyczne i terapeutyczne zastosowania H 2

H 2 działa zapobiegawczo i leczniczo na różne choroby systemowe (tab. 1 ).

Tabela 1 
Mechanizmy H 2 w wielu chorobach ogólnoustrojowych.

3.1. Wpływ wodoru na układ oddechowy

Siódma edycja chińskiej Orientacji Klinicznej dla COVID-19 Zapalenie płuc Diagnostyki i Leczenia (7 th edition) wydanego przez China National Komisji Zdrowia zaleca wdychania O 2 zmieszaną z H 2 . W zaleceniu uznano skuteczność wodoru w leczeniu chorób układu oddechowego. Niedawny przegląd zestawione kilka badań na SARS-CoV-2, wskazując, że możliwość, że H 2 może łagodzonego SARS CoV-2 infekcji chociaż wpływ na reakcje komórkowe [ 66 ]. Skuteczność przeciwwirusowa i bezpieczeństwo H2 w leczeniu pacjentów z NCP przyciągnęły uwagę badaczy w zakończonych lub trwających wieloośrodkowych badaniach klinicznych. Guan i in. [ 67] Wykazano, że wdychanie H 2 / O 2 gazem mieszanym skutecznie poprawa objawów oddechowych zwłaszcza duszności, jak również nasilenie choroby, nie obserwowano objawów ubocznych. Trwa kolejny wieloośrodkowy RTC (ChiCTR2000030258) mający na celu weryfikację skuteczności i bezpieczeństwa mieszanych gazów H 2 / O 2 . Ze względu na małą masę cząsteczkową wodór we wdychanej mieszaninie gazów może zmniejszać opór dróg oddechowych, zwiększać dyspersję tlenu i zwiększać przepływ tlenu. COVID-19 może wywołać burzę zapalną poprzez nadmierną aktywację układu odpornościowego, powodując poważne uszkodzenia zapalne płuc i tkanki pozapłucnej, co jest również główną przyczyną śmierci [ 68 ].

Badanie z udziałem 41 pacjentów z NCP wykazało, że pacjenci na oddziale intensywnej terapii wykazywali znacznie wyższy poziom czynników zapalnych, w tym IL-2, IL-7, IL-10 i TNF- α oraz że większość z tych czynników może być obniżona przez wodór [ 69 ]. Spekulujemy, że zastosowanie wodoru może zmniejszyć ryzyko burzy zapalnej, a tym samym zapobiec poważnym skutkom. Wielu pacjentów NCP wymaga terapii wspomaganej respiratorem. Zmiany zapalne w układzie oddechowym sprawiają, że tkanka płucna jest podatna na uszkodzenie płuc wywołane respiratorem (VILI), nawet przy małej objętości oddechowej [ 70 ]. Wentylacyjnych 2% H 2 wykazano w stanie obniżyć ekspresję mRNA dla prozapalnych mediatorów, takich jak TNF- alfa , IL-1 p, Egr-1 i CCL2 oraz indukowane geny antyapoptotyczne, w tym Bcl-2 i Bcl-xL. Jest to zgodne z wynikami badań histopatologicznych, które wykazały, że zapalną infiltrację komórek nabłonka oskrzeli i apoptozy kosmków poprawy u myszy po H 2 leczenia. H 2 posiada potencjał do ochrony ludzkiej tkanki płucnej kosmków opony, jak również za pośrednictwem przeciwzapalnych, przeciwutleniaczy oraz działanie antyapoptotyczne [ 11 ]. Co więcej, wodór może również zwiększać białka surfaktantów, aby zapobiec dalszemu uszkodzeniu płuc [ 11]. Jedno z badań wykazało, że skany tomografii komputerowej klatki piersiowej wykonane we wczesnym stadium u pacjentów, które ostatecznie rozwinęły się w ciężkiej infekcji, ujawniły wiele małych płatków i zmiany śródmiąższowe, co sugeruje, że zwłóknienie płuc wpływa na rokowanie choroby. Istnieją doniesienia, że ​​HRS odwraca przejście nabłonkowo-mezenchymalne (EMT) i zapobiega zwłóknieniu płuc poprzez hamowanie stresu oksydacyjnego i zwiększanie ekspresji E-kadheryny [ 71 ].

Wodór może również chronić tkanki płuc przed nadciśnieniem płucnym [ 72 ], sepsą [ 73 ], uszkodzeniem spowodowanym wdychaniem dymu [ 74 ], wstrząsem krwotocznym i resuscytacją [ 75 ] i innymi toksycznymi substancjami/zdarzeniami. W modelach zwierzęcych wodór wpływa również na astmę i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc [ 76 ].

Cennik     FAQ-Baza-Wiedzy     Rezerwacja Terminu    Pakiety Zabiegów    Wiedza H2

3.2. Wpływ wodoru na układ nerwowy

Niezliczone formy nieodwracalnych uszkodzeń, które występują w chorobach układu nerwowego, są często spowodowane zapaleniem układu nerwowego, nadmiernym stresem oksydacyjnym, dysfunkcją mitochondriów i śmiercią komórek. Terapeutyczne działanie wodoru na układ nerwowy zostało zweryfikowane na modelach zwierzęcych i badaniach klinicznych. Według doniesień wodór może zmniejszyć utratę neuronów dopaminergicznych i poprawić zwyrodnienie nigrostriatalne mysi model choroby Parkinsona (PD) po leczeniu 6-hydroksydopaminą [ 77 ] i 1-metylo-4-fenylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyną [ 78 ]. Niedawne badanie kliniczne wykazało, że HW może poprawić całkowity wynik PD w Unified Parkinson’s Disease Rating Scale [ 31]]. Wczesne badania kliniczne wykazały, że wodór poprawia PD poprzez antyoksydację. Nowsze badania wykazały, że wodór może nieznacznie zwiększać stres oksydacyjny lub działać jako prostownik przepływu elektronów w mitochondriach i poprawiać PD poprzez regulację energii mitochondrialnej [ 24 ] lub poprzez mechanizmy hormetyczne. Mechanizmy hormetic H 2 symuluje duży wysiłek w celu wygenerowania łagodny wzrost ROS które wywołują hormesis i aktywować Nrf2, NF- kappa drogi B oraz reakcji szoku cieplnego w celu ochrony neuronów i innych tkanek, [ 16 ]. W badaniu klinicznym wodór poprawił również funkcje poznawcze u pacjentów z chorobą Alzheimera [ 79]. Zbiorowe ustalenia wskazują na bezpieczeństwo i skuteczność wodoru w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych.

Wykazano również, że wodór chroni układ nerwowy płodu lub noworodka. W dwóch studiach przypadków kobiety w ciąży, które zostały zakażone COVID-19, wykazywały wysoki wskaźnik porodów płodów z zaburzeniami wewnątrzmacicznymi, co prowadziło do częstszego występowania okołoporodowego niedotlenienia-niedokrwienia mózgu [ 77 , 78 ]. Wyniki wskazują na konieczność podjęcia działań mających na celu zapobieganie encefalopatii noworodków lub zmniejszenie deficytu neurologicznego noworodków u kobiet w ciąży zakażonych COVID-19. H 2 może hamować aktywację cytokin prozapalnych mikrogleju [ 79 ] i 8-hydroksy dehydrogenazy (8-OHdG) [ 80] w celu zmniejszenia uszkodzeń oksydacyjnych i zapalenia nerwów w mózgu płodu w modelach zwierzęcych.

Leczenie Wodorem – Efekty ochronne zostały zweryfikowane w badaniach klinicznych. Uszkodzenie hipokampa spowodowane urazem I/R w macicy w 7 dniu po urodzeniu podobno uległo poprawie u kobiet w ciąży, które były leczone HW i było związane z redukcją 4-hydroksyketonu i 8-OHdG [ 81].]. Dostępne dane potwierdzają możliwość, że wodoroterapia mogłaby chronić płody ciężarnych kobiet zakażonych COVID-19. Ponadto wodór może również chronić przed uszkodzeniem rdzenia kręgowego i różnymi uszkodzeniami mózgu spowodowanymi niedokrwieniem, niedotlenieniem, urazem i krwotokiem. Badanie kliniczne pacjentów cierpiących na zawał mózgu wykazało, że inhalacja wodorem poprawiła wyniki obrazowania, wyniki National Institutes of Health Stroke Scale wykorzystywane do ilościowej oceny ciężkości udaru mózgu oraz oceny fizjoterapii oparte na indeksie Barthel [ 82 ]. Szczurzy model krwotoku podpajęczynówkowego ujawnił wpływ wodoru na zmniejszenie deficytów neurologicznych [ 83 ] i uszkodzenia komórek śródbłonka [ 84 ]. U szczurów wodór może również łagodzić ból neuropatyczny [85 ] po urazie rdzenia kręgowego i może złagodzić neurotoksyczność [ 69 ].

3.3. Wpływ wodoru na choroby układu krążenia

Wraz z przyspieszeniem urbanizacji i starzeniem się globalnych społeczeństw wzrosło ryzyko chorób sercowo-naczyniowych (CVD). Światowa Organizacja Zdrowia zalicza CVD jako główną przyczynę zgonów na świecie, powodując 17,5 miliona zgonów rocznie. Dwa na pięć zgonów w Chinach przypisuje się CVD, co przekracza wskaźnik zgonów z powodu raka lub innych chorób [ 86 ]. Jednak w większości dotychczasowych badań klinicznych nie udało się skutecznie zapobiegać i leczyć CVD. Dlatego pilnie potrzebne są nowe terapie.

W ciągu ostatniej dekady, liczne badania podstawowe i kliniczne dostarczyły dowodów na to, że H 2 leczenia chroni przed CVD i poprawia funkcję serca. Ohsawa i in. odkryli, że spożywanie HW przez 6 miesięcy zmniejsza poziom stresu oksydacyjnego i objętość zmian miażdżycowych pochodzących z akumulacji makrofagów u myszy pozbawionych apolipoproteiny E (myszy ApoE-/-) [ 87 ]. Iketani i in. niedawno ujawnili, że ciągłe podawanie HW myszom z niedoborem receptora lipoprotein o małej gęstości (LDL) zmniejszyło liczbę komórek śródbłonka w miażdżycy wyrażających czynniki starzenia p16INK4a i p21, a także hamując infiltrację makrofagów i TNF- αekspresję w miażdżycy, co sugeruje, że HW może hamować starzenie naczyń [ 88 ]. Inne badanie wykazało zwiększone rozszerzenie zależne od przepływu w grupie o wysokim H 2 , w której ośmiu mężczyzn i kobiet piło HW zawierające 7 ppm H 2 , co wskazuje, że H 2 może chronić naczynia przed ROS pochodzącymi ze stresu ścinającego, który jest szkodliwy [ 89 ].

Leczenie Wodorem –  Oprócz leczenia miażdżycy, H- 2 redukuje miri, który odnosi się do uszkodzenia serca, która rozwija się po wznowieniu przepływu krwi bogaty w tlen, po okresie niedokrwienia i która zazwyczaj pojawia się podczas ostrego zawału serca lub zabiegu na otwartym sercu [ 40 , 90 ]. Ostatnia seria badań Li et al. odkryli, że HW hamuje apoptozę kardiomiocytów poprzez aktywację szlaków sygnałowych PI3K/AKT i JAK2-STAT3, a także może zmniejszać poziom stresu oksydacyjnego w tkance mięśnia sercowego poprzez regulację w górę ekspresji czynnika 2 związanego z jądrowym erytroidem 2/elementu odpowiedzi przeciwutleniającej (Nrf2/ ARE) szlak sygnałowy, który łagodził uraz I/R w izolowanych sercach szczurów [ 39 , 40 , 91]. Inne badania wykazały, że dootrzewnowa iniekcja HW przed reperfuzją istotnie zmniejszyła stężenie dialdehydu malonowego (MDA) i wielkość zawału, a także zmniejszyła 8-OHdG mięśnia sercowego oraz poziomy TNF- α i IL-1 β w obszarze stref ryzyka [ 92 , 93 ]. Ponadto Qian i in. opisali pośredniczoną przez wodór ochronę zwyrodnienia mięśnia sercowego spowodowanego uszkodzeniem popromiennym u szczurów [ 94 ]. Wykazano, że leczenie HRS łagodzi dysfunkcję naczyń krwionośnych, w tym przerost aorty i funkcję śródbłonka, u szczurów z samoistnym nadciśnieniem poprzez złagodzenie stresu oksydacyjnego, przywrócenie funkcji baroreflex, zachowanie funkcji mitochondriów i zwiększenie biodostępności tlenku azotu [95 ]. W innym badaniu dootrzewnowe podanie HRS poprawiło hemodynamikę i odwróciło przerost prawej komory u samców szczurów Sprague-Dawley z nadciśnieniem płucnym wywołanym monokrotaliną [ 96 ]. H 2 inhalacja jest korzystna strategia złagodzenia śmiertelności i funkcjonalnego wyniku zespołu postcardiac zatrzymania w modelu szczura [ 97 ]. Odkrycia te wskazują zbiorowe potencjał H 2 w nowych metod terapeutycznych w leczeniu klinicznym chorób sercowo-naczyniowych.

3.4. Wpływ wodoru na choroby układu pokarmowego

Uszkodzenie niedokrwienno-reperfuzyjne wątroby (HIRI) jest powszechne w chirurgii i transplantacji wątroby. H 2 leczenia łagodzone Hiri w mysim modelu tłuszczowego wątroby poprzez zmniejszenie apoptozy hepatocytów, hamowanie aktywacji makrofagów i cytokin zapalnych i indukcji HO-1 i ekspresji SIRT1 [ 98 ]. Wdychanie wysokich stężeń wodoru znacząco poprawiło czynność wątroby w mysim modelu HIRI poprzez aktywację szlaku PI3K-Akt, w którym pośredniczy receptor A2A [ 99 ]. W niedawnej serii badań odkryto również, że wstrzyknięcie HRS do żyły wrotnej u miniaturowych świń z laparoskopowym HIRI promowało regenerację funkcji wątroby i regenerację wątroby poprzez zmniejszenie autofagii i apoptozy hepatocytów oraz zahamowanie stresu ER, z zaobserwowanymi znaczącymi efektami hepatoprotekcyjnymi [100 – 103 ].

Wodór równo po chłodni dotyczy H końcowego niedokrwieniu 2 płukania bezpośrednio dawców ex vivo. Takie podejście może znacząco chronić przeszczepy wątroby przed IRI [ 104 ], zapewniając potencjalnie skuteczną strategię zachowania narządów. Inne badania wykazały działanie ochronne H 2 w uszkodzenia wątroby wywołanego przez pasożyty [ 105 ], żółtaczką [ 106 ], wstrząsy i resuscytacji [ 107 ], posocznica [ 108 ], doksorubicynę [ 6 ] i [aflatoksyny B1 109]. W mysim modelu niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD), HW obniżył ekspresję miR-136, w której pośredniczy Nrf2, poprzez celowanie w eksprymowany przez matkę 3 długi niekodujący gen RNA [ 110 ], dostarczając uzasadnienia dla dalszych badań klinicznych. W badaniu na ludziach HW znacznie zmniejszył również akumulację tłuszczu w wątrobie u dwunastu pacjentów ambulatoryjnych z nadwagą z NAFLD [ 111 ]. Inne badanie in vivo wykazało, że doustna HW znacząco osłabia stres oksydacyjny u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B [ 112 ]. W ostatnich latach powszechnie przyjmuje się, że kwasy żółciowe są hormonem sygnałowym substancji odżywczych [ 113]. Ostatnio wykazano, że wodór cząsteczkowy uczestniczy w regulacji metabolizmu kwasów żółciowych, szczególnie w hamowaniu utleniania kwasów żółciowych, u niektórych bakterii jelitowych [ 114 ].

Uszkodzenie I/R jelit jest wieloczynnikowym procesem patofizjologicznym, charakteryzującym się wysoką zachorowalnością i śmiertelnością. Uszkodzenie I/R występuje w różnych sytuacjach klinicznych, które obejmują poważne operacje sercowo-naczyniowe, urazy, wstrząs i przeszczep jelita cienkiego [ 115 ]. Yao i in. Ostatnio zaobserwowano, że dootrzewnowe H 2 osłabione I / R wywołane uszkodzenia śluzówki i apoptozę komórek nabłonka myszy przez regulowanie miRNA, w szczególności za pomocą regulowania miR-199a-3P [ 116 ]. Ponadto HW podobno hamował stres oksydacyjny, apoptozę i stan zapalny wywołany przez jelitowe I/R oraz promował proliferację komórek nabłonkowych u szczurów, co chroniło przed dysfunkcją kurczliwości jelit i uszkodzeniami wywołanymi przez jelitowe I/R [ 117 –119 ]. Większość gatunków drobnoustrojów przewodu pokarmowego kodowania zdolność do metabolizowania genetyczny H 2 , co oznacza, że H 2 może mieć wpływ na jelito kompozycji bakteryjnej [ 120 ] i translokację bakterii jest ważną przyczyną wielu zespołów dysfunkcji narządów w stanach krytycznych. Ikeda i in. opisali, że podanie HW do światła zapobiegało dysbiozie jelit, nadmiernej przepuszczalności i translokacji bakterii w mysim modelu sepsy [ 121 ]. W innym badaniu, wdychanie 2% H 2 osłabione również urazy jelitowych wywołanych przez ciężką sepsą u samców myszy Nrf2 KO o regulacji HO-1 i uwalnianie HMGB1 [ 122 ]. Co więcej, badanie in vivo wykazało, że H 2inhalacja poprawiła rokowanie u pacjentów z rakiem jelita grubego w IV stopniu zaawansowania poprzez aktywację PGC-1 α i przywrócenie wyczerpanych limfocytów T CD8+ [ 123 ].

Wang i in. ciekawie odkryli, że cytotoksyna genu A związanego z cytotoksyną, czynnik wirulencji Helicobacter pylori, który zwiększa ryzyko raka żołądka, może być dostarczana do komórek gospodarza przez wykorzystujący H 2 łańcuch oddechowy bakterii, rozszerzając rolę utleniania H 2 do obejmują transport toksyny rakotwórczej [ 124 ]. Chociaż badanie to wykazało, że H 2 może odgrywać rolę we wzroście raka żołądka ryzyko, liczne badania wykazały również, że H 2 ma działanie ochronne na uszkodzenia żołądka wywołanego stresem oksydacyjnym [ 125 ] i [aspiryny 126]. Franceschelli i in. odkryli, że poddana elektrolizie zredukowana woda, która jest bogata w wodór cząsteczkowy, szybko złagodziła objawy u pacjentów z chorobą refluksową przełyku [ 127 ]. H 2 obróbka sterowana również nasilenie przewlekłego zapalenia trzustki, [ 15 ] i ostrych martwicze zapalenie trzustki [ 128 ].

Cennik     FAQ-Baza-Wiedzy     Rezerwacja Terminu    Pakiety Zabiegów    Wiedza H2

3.5. Wpływ wodoru na choroby układu rozrodczego

Yang i in. niedawno zademonstrowali na mysim modelu heteroprzeszczepu ludzkiego nowotworu endometrium, że HW ma działanie przeciwnowotworowe wystarczające do zahamowania objętości i masy heteroprzeszczepu nowotworów endometrium poprzez szlak piroptotyczny, w którym pośredniczy ROS/NLRP3/kaspaza-1/GSDMD, co wskazuje na dwufazowy efekt H 2 na raka, który wiąże się z promowania śmierci komórek nowotworowych i ochrony normalnych komórek [ 129 ]. Inni autorzy opisują, że H 2 wdychanie zmniejszali endometrium eksplantaty hamował proliferację komórek, lepsze SOD i reguluje ekspresję metaloproteinazy matrix 9 i cyklooksygenazy 2 w modelu endometriozy u szczurów [ 130 ]. HRS jest skuteczny w łagodzeniu uszkodzeń jajników wywołanych przez I/R [ 131] i cisplatyna [ 132 ]. HW poprawił poziomy hormonu anty-Müllerowskiego w surowicy i zmniejszył apoptozę komórek ziarnistych jajnika w mysim immunologicznym modelu przedwczesnej niewydolności jajników indukowanej przez glikoproteinę zona pellucida 3 [ 133 ]. W szczurzym modelu urazu rdzenia kręgowego z hemisekcją HRS hamował wywołane urazem ultrastrukturalne zmiany w gonadotrofach, łagodził nieprawidłową regulację osi podwzgórze-przysadka-jądra, a tym samym promował powrót do zdrowia po uszkodzeniu jąder [ 134 ]. U napromieniowanych szczurów HRS poprawił masę jąder, wymiary jąder, liczbę plemników, ruchliwość plemników i poziom testosteronu w surowicy [ 135 ]. HW stymulował spermatogenezę, a także zwiększoną produkcję plemników i ruchliwość plemników u myszy w różnym wieku [ 136]. Na podstawie wcześniejszych badań Begum i in. Postawiono hipotezę, że H 2 może modulować MAPK wewnątrzkomórkowego cAMP i Ca 2+ sygnałów biorące udział w produkcji testosteronu, hormonu poprawić męską płodność spowodowanych brakiem równowagi redoks [ 137 ]. Wreszcie, H- 2 zmniejszało procent zaburzeń plemników i poprawy morfologii plemników w następstwie przedłużonego działania niskich dawek promieniowania myszy [ 138 ]. Zbiorowe dane wskazują, że wodór może chronić płodność zarówno kobiet, jak i mężczyzn.

3.6. Wpływ wodoru na choroby układu moczowego

Leczenie Wodorem –  Ostre uszkodzenie nerek (AKI) jest ważnym czynnikiem ryzyka rozwoju przewlekłej choroby nerek. Wu i in. niedawno odkryli, że nasycony wodór łagodzi AKI wywołaną przez CCL4 poprzez sygnalizację JAK2/STAT3/p65 [ 139 ]. Na podstawie obserwacji zwiększonego poziomu mRNA cytokin przeciwzapalnych (IL-4 i IL-13) w tkankach nerek oraz zwiększonej polaryzacji makrofagów wydaje się, że wdychanie aerozolu bogatego w wodór jest bardzo przydatne w ochronie nerek i zmniejszaniu stanu zapalnego w septycznym AKI do typu M2, który generuje dodatkowe cytokiny przeciwzapalne (IL-10 i transformujący czynnik wzrostu-beta, TGF- β ) [ 140 ]. Dodatkowo, H- 2 może łagodzić AKI wywołane I / R [ 141 ], transplantacja wątroby [ 142], oparzenia [ 143 ] i ostre zapalenie trzustki wywołane taurocholanem sodu [ 144 ].

Ostatnio Lu i in. wykazali, że HW może przywrócić zrównoważony stan redoks i złagodzić nefrotoksyczność indukowaną cyklosporyną A poprzez aktywację szlaku sygnałowego Keap1/Nrf2 [ 145 ]. H 2 może łagodzić uszkodzenia nerek indukowanej przez przewlekłe niedotlenienie przerywany przez zmniejszanie stresu retikulum endoplazmatycznego i aktywacji autofagię przez hamowanie zależnych od stresu oksydacyjnego i aktywacji JNK p38 MAPK [ 46 ]. Według doniesień, HW może również hamować rozwój zwłóknienia nerek i zapobiegać komórkom HK-2 poddawaniu się EMT za pośrednictwem Sirt1, dalszej cząsteczki TGF- β1. HRS znacznie zmniejszał przekrwienie śródmiąższowe, obrzęk i krwotok w tkance nerkowej, zapobiegał uszkodzeniu nerek i promował powrót funkcji nerek po uszkodzeniu I/R u szczurów poprzez działanie przeciwapoptotyczne i przeciwzapalne w komórkach nerkowych [ 146 ]. Inni autorzy opisali, że HW istotnie redukował zwiększoną objętość resztkową popróżnienia u szczurów z niedrożnością i złagodził dysfunkcję pęcherza wtórną do niedrożności podparcia pęcherza poprzez łagodzenie stresu oksydacyjnego [ 147 ].

3.7. Wpływ wodoru na zespół metaboliczny

Zespół metaboliczny jest związany z nadmiernym spożyciem kalorii i obejmuje szereg schorzeń, w tym otyłość, insulinooporność i dyslipidemię. Liczne badania wykazały działanie ochronne H 2 w zespole metabolicznym. Qiu i in. Doniesiono, że nasyconego wodorowęglanu zmniejszenie całkowitego cholesterolu całkowitego gliceryd i LDL, zwiększenie lipoprotein o wysokiej gęstości w krwi obwodowej i zmniejszone aktywności liazy izocytrynianowej, co sugeruje, że H 2 może poprawić zaburzenia metabolizmu lipidów przez zahamowanie cyklu kwasu glioksylowego [ 148 ] . Stężenia glukozy i insuliny w surowicy były również istotnie niższe w H 2leczonych myszy, które znacznie poprawiły wyniki cukrzycy typu 2 i nefropatii cukrzycowej [ 149 ]. Co więcej, produkcja wodoru w jelitach indukowana przez L-arabinozę miała podobno korzystny wpływ na zespół metaboliczny u myszy C57BL/6J karmionych dietą wysokotłuszczową [ 150 ] i zmniejszał stres oksydacyjny oraz poziom mRNA IL-1 β we krwi obwodowej u szesnastu typów 2 chorych na cukrzycę [ 151 ]. H 2 , wykazano również pozytywny wpływ na metabolizm energii. W 2011 roku Kamimura i in. stwierdzili, że przedłużone spożywanie HW znacząco kontrolowało tłuszcz i masę ciała u otyłych myszy db/db poprzez stymulację metabolizmu energetycznego [ 152 ]. Ostatnie badania wykazały, że H 2osłabił zapalenie alergiczne w mysim modelu alergicznego zapalenia dróg oddechowych poprzez odwrócenie szlaku metabolicznego energii z fosforylacji oksydacyjnej do glikolizy tlenowej [ 153 ].

3.8. Wpływ wodoru na choroby układu ruchu

Mimo, że wiele badań zbadano skuteczność H 2 różnych chorób związanych ze stresem oksydacyjnym, niewiele wiadomo o wpływie H 2 na stres oksydacyjny wysiłkowej. W 2012 roku Aoki i in. odkryli, że HW obniżył poziom mleczanu we krwi i poprawił wywołany wysiłkiem spadek funkcji mięśni u dziesięciu piłkarzy płci męskiej [ 47 ]. Yamazaki i in. Odkryto, że stężenie w surowicy krwi w 8 OHdG H 2 -treated koni wyścigowych były znacząco tłumione, wyraźnie sugerując działanie ochronne H 2 w, ROS mediatorem uszkodzenia tkanki szkodliwego powysiłkowego [ 154]. Dodatkowo kąpiel wodorowa złagodziła uszkodzenia mięśni wywołane wysiłkiem fizycznym i opóźnioną bolesność mięśni, ale nie miała wpływu na liczbę neutrofili obwodowych oraz zarówno dynamikę, jak i funkcje neutrofili [ 155 ]. Te odkrycia podkreślają, że potrzebne są dalsze badania w celu wyjaśnienia mechanizmów H 2 . Wdychanie H 2 znaczne zmniejszenie zawału strefę i obszar utraty struktury tkanek, atenuowany uszkodzenie mięśni i zwiększone odzyskiwanie funkcji w tylnych łap myszy I / R modelu uszkodzenia [ 156 ]. Wreszcie Hasegawa i in. ujawnił, że H 2 poprawiła dystrofii mięśniowej w modelu myszy mdx w dystrofii mięśniowej Duchenne’a [ 157 ].

3.9. Wpływ wodoru na choroby układu czuciowego

Wodór pełni terapeutyczną rolę w łagodzeniu uszkodzeń niektórych narządów zmysłów, głównie poprzez antyoksydację. Wodór wspomaga gojenie się ran w tkankach lub barierach ochronnych, w tym skórze i błonie śluzowej. Na przykład, wstępne wdychanie gazu zawierającego wodór skróciło czas gojenia się ran w szczurzym modelu uszkodzenia skóry wywołanego promieniowaniem [ 158 ]. Inni autorzy opisują, że H 2 wdychanie zmniejszenie obszaru rany i poziom cytokin prozapalnych w odleżyn [ 159 ]. Co więcej, wodór może poprawić zmiany skórne w niektórych zaburzeniach immunologicznych poprzez ingerencję w układ odpornościowy lub usuwanie ROS [ 160 ]. HW korzystnie wpływa również na proces gojenia się ran podniebienia jamy ustnej. Wodór może również chronić słuch i wzrok. Kurioka i in. [ 161] wykazali, że inhalacja wodorem znacznie zmniejszyła utratę zewnętrznych komórek rzęsatych i poprawiła odpowiedź słuchową pnia mózgu po ekspozycji na hałas, co wskazuje na działanie ochronne przed utratą słuchu wywołaną hałasem. Wykazano, że wodór jest skuteczny w leczeniu uszkodzeń rogówki spowodowanych przez alkalia [ 162 ], fluorki, chloropikrynę [ 163 ] i promieniowanie ultrafioletowe B [ 164 ].

Cennik     FAQ-Baza-Wiedzy     Rezerwacja Terminu    Pakiety Zabiegów    Wiedza H2

3.10. Wpływ wodoru na raka

W wielu modelach zwierzęcych ustalono skuteczność wodoru w walce z nowotworami. Atrybuty wodoru obejmują blokowanie regulatora kondensacji chromosomów [ 43 ], niektóre kluczowe cząsteczki w pniu [ 165 ], proliferację [ 123 ] i angiogenezę [ 165 ] oraz łagodzenie stresu oksydacyjnego. Terapia skojarzona wodorem i innymi nowymi lekami przeciwnowotworowymi, takimi jak LY294002 [ 166 ], który jest inhibitorem PI3K, wykazała ogromny potencjał i skuteczność. Przeprowadzanych jest coraz więcej badań klinicznych. Niedawne badanie [ 140 ] na 82 pacjentach z zaawansowanym rakiem wykazało, że wodór może kontrolować progresję raka i poprawiać jakość życia. Akagi [37 ] leczyli 55 pacjentów z rakiem jelita grubego w IV stopniu zaawansowania, stosując inhalację wodoru i udokumentowali zwiększoną aktywność mitochondrialną z powodu aktywacji PGC-1 α w celu zmniejszenia odsetka terminalnych limfocytów T PD-1+ CD8+. Ubytek tych komórek wiąże się z poprawą rokowania na raka [ 37 , 123 ].

Ten efekt terapeutyczny został również potwierdzony w innym badaniu przeprowadzonym u jednego pacjenta z przerzutowym rakiem pęcherzyka żółciowego [ 167 ]. W opisie przypadku z 2019 r. terapia gazem wodorowym spowodowała 1zniknięcie przerzutowych guzów mózgu u kobiety, u której zdiagnozowano raka płuc [ 168 ]. Wreszcie, wodór może również zmniejszyć skutki uboczne cisplatyny [ 169 ] i radioterapii [170 ]. Chociaż coraz więcej dowodów wskazuje na wpływ H2 na łagodzenie zarówno progresji raka, jak i skutków ubocznych chemioterapeutyków, terapia H2 stosowana w przypadku raka jest dopiero na początkowym etapie. Obecnie publikowane badania nad przeciwnowotworowym działaniem H2 koncentrują się głównie na raku płuc [ 168 ], raku jelita grubego [ 37 ] i glejaku [ 165 ]. Pozostaje niejasne, ile nowotworów można skutecznie złagodzić za pomocą H 2, a ile nie.

Obecnie pacjenci z COVID-19 płuc są zwykle traktowane z silnym przepływem czystego tlenu (bez dodawania H 2 ), przy czym efekt O 2 , gdy wiąże się z H 2 może dać lepsze wyniki w [ 171 ]. Wytwarzanie śluzu u tych pacjentów zmniejsza wchłanianie O 2 , podczas gdy mieszanina O 2 i H 2 powoduje dalsze rozszerzenie oskrzelików i pęcherzyków płucnych, optymalizując wchłanianie O 2 [ 172 ]. H 2 jest stosowany jako katalizator przyspieszający wiązanie hemoglobiny z O 2 i uwalnianie hemoglobiny z dwutlenkiem węgla [ 173 ].

4. Konkluzje

Wodór ma ogromny potencjał w regulacji stresu oksydacyjnego, stanów zapalnych, metabolizmu energetycznego organelli i zaprogramowanej śmierci komórki. Wiele eksperymentów na zwierzętach i prób klinicznych wykazało ochronne działanie wodoru na wiele narządów i układów.

Badania w tej dziedzinie wzrosły w ciągu ostatnich 15 lat. Jednak szczegóły konkretnych mechanizmów molekularnych terapeutycznego działania wodoru pozostają niejasne. Na przykład, nie wiadomo, czy wodór może być rzeczywiście użyty do regulacji ferroptozy, pyroptozy lub zegara dobowego. Ponieważ H 2 nie jest coś takiego jak rapamycyna lub leucyna tylko będziemy mieć w jednym kierunku (przeciwległe) wpływ na autofagii, jest to możliwe do regulowania autofagii lub apoptozę w kierunku konkretnego? Wcześniejsze badania jasno wyjaśniły działanie wodoru na stres antyoksydacyjny. Jednak kilka ostatnich badań klinicznych wykazały, że H 2 może powodować stres oksydacyjny w niektórych przypadkach. Wentylacyjny H 2 może powodować łagodny wzrost ROS do aktywacji NF-kB, Nrf2κ B ścieżek, i reakcje szoku cieplnego. H 2 produkcja indukowanych ROS mogą być obserwowane w komórkach nowotworowych. Specyficzny mechanizm leżący u podstaw indukowanego wodorem wzrostu stresu oksydacyjnego należy wyjaśnić większą liczbą eksperymentów. Te i inne pytania dotyczące mechanizmu wodoru powinny być dalej badane.

Istnieje wiele czynników, które ograniczają kliniczne zastosowanie wodoru. Po pierwsze, jest uważane za niepewne wodoru o stężeniu ponad 4%, ponieważ tak wysoki poziom H 2 jest wybuchowy i może przynosić efekty cytotoksyczne.

Wcześniejsze badania wykazały, że stężenie wodoru powinno być ustabilizowane powyżej 2%, aby umożliwić ochronę przed ostrym stresem oksydacyjnym. Jednak nawet 2% wodoru nie jest całkowicie bezpieczne. Większość respiratorów klinicznych jest wyposażona w platynowe gorące manometry, ponieważ H 2 i O 2może przegrzać powierzchnię platyny w temperaturze pokojowej. Po drugie brak jest specjalistycznych urządzeń, które umożliwiają podawanie skutecznych stężeń wodoru, przy jednoczesnym zapewnieniu ich bezpieczeństwa. Po trzecie, przeprowadzono kilka zakrojonych na szeroką skalę, kontrolowanych badań na ludziach dotyczących wpływu wodoru. Po czwarte, Liu i jego współpracownicy wykazali, że wdychanie H 2 spowodowały mniejszą wysokości H 2 stężeniu niż uzyskana z dootrzewnowo, dożylnie lub doustnie. Jednak podwyższone H 2 stężenie utrzymywano przez co najmniej 60 minut po inhalacji. Dlatego warto zastanowić się nad wyborem podawania H 2 [ 7]. W rezultacie efekty zależne od dawki lub skutki uboczne wodoru u ludzi pozostają niejasne.

Dane dotyczące znanych mechanizmów leżących u podstaw działania wodoru wskazują, że wodór może łagodzić uszkodzenia wielu narządów u pacjentów z NCP. Porównanie różnych modalności wodoru wskazuje na wartość HW w skutecznym leczeniu takich pacjentów.

Wodór jest niedrogi i bezpieczny i można go podawać na wiele sposobów. Przewidujemy, że ponieważ badania kliniczne na dużą skalę potwierdzają skuteczność terapeutyczną i bezpieczeństwo wodoru, jego pełny potencjał kliniczny zostanie zrealizowany.

Skróty zastosowane w tekście.

KPK:Nowy koronawirus zapalenie płuc
H 2 :Wodór
I/R:Niedokrwienie/reperfuzja
godz.Sól fizjologiczna bogata w H 2
sprzęt:H 2 -woda bogata
ROS:Reaktywne formy tlenu
ER:Retikulum endoplazmatyczne
EMT:Przejście nabłonkowo-mezenchymalne
CVD:Choroby sercowo-naczyniowe
NAFLD:Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby

 

AKI:Ostre uszkodzenie nerek
MDA:Aldehyd malonowy
Nrf2:Jądrowy czynnik 2 związany z erytroidem 2
PGC-1 α :Receptor aktywowany przez proliferatory peroksysomów-koaktywator gamma-1 alfa.

Konflikt interesów

Autorzy deklarują brak konfliktu interesów.

Wkład autorów

Mengling Yang i Yinmiao Dong zebrali literaturę i przygotowali wstępny rękopis. Yinmiao Dong, Jie Shen i Xueyan Zhang pomagali w przygotowaniu figur i stołu. Qingnan He, Quan Zhuang i Ping Zhu poprawili rękopis i zredagowali język. Głównym badaczem był Mingyi Zhao. Wszyscy autorzy zatwierdzili ostateczny rękopis w postaci przedłożonej i ponoszą odpowiedzialność za wszystkie aspekty pracy. Mengling Yang, Yinmiao Dong i Qingnan W równym stopniu przyczynił się do powstania tego artykułu.

Podziękowanie.

Badania te były finansowane przez Narodowy Program Badań i Rozwoju Kluczowych Chin (2018YFA0108700 i 2017YFA0105602), Projekty Współpracy Międzynarodowej i Wymiany NSFC (81720108004), Narodową Fundację Nauk Przyrodniczych w Chinach (81570279, 81974019 i 81970248), Projekt zespołowy Fundacji Nauk Przyrodniczych prowincji Guangdong w Chinach (2017A030312007), kluczowy program planu badawczego Guangzhou (805212639211) oraz specjalny projekt programu Dengfeng Szpitala Ludowego Prowincji Guangdong (DFJH201812 i KJ012019119).

Bibliografia

  1. JH Abraini, MC Gardette-Chauffour, E. Martinez, JC Rostain i C. Lemaire, „Psychofizjologiczne reakcje u ludzi podczas nurkowania na otwartym morzu do 500 m z mieszanką wodorowo-helowo-tlenową”, Journal of Applied Physiology , tom. 76, nie. 3, s. 1113–1118, 1994.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  2. M. Dole, F. Wilson i W. Fife, „Hiperbaryczna terapia wodorowa: możliwe leczenie raka”, Science , tom. 190, nie. 4210, s. 152–154, 1975.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  3. I. Ohsawa, M. Ishikawa, K. Takahashi i in., „Wodór działa jako terapeutyczny przeciwutleniacz poprzez selektywną redukcję cytotoksycznych rodników tlenowych”, Nature Medicine , tom. 13, nie. 6, s. 688–694, 2007.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  4. M. Chen, J. Zhang, Y. Chen i in., „Wodór chroni płuca przed uszkodzeniem niedotlenienia/reoksygenacji poprzez zmniejszenie wytwarzania rodników hydroksylowych i hamowanie reakcji zapalnych”, Scientific Reports , tom. 8, nie. 1, s. 8004, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  5. Y. Bi, Y. Zhu, M. Zhang i wsp., „Wpływ shikoniny na uszkodzenie rdzenia kręgowego u szczurów poprzez regulację szlaku sygnałowego HMGB1/TLR4/NF-kB”, Cellular Physiology and Biochemistry , tom. 43, nie. 2, s. 481–491, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  6. Y. Gao, H. Yang, Y. Fan, L. Li, J. Fang i W. Yang, „Sól fizjologiczna bogata w wodór łagodzi uszkodzenia serca i wątroby w modelu szczura doksorubicyny poprzez hamowanie stanu zapalnego i apoptozy”, Mediatorzy zapalenia , Tom. 2016, artykuł nr 1320365, 10 stron, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  7. C. Liu, R. Kurokawa, M. Fujino, S. Hirano, B. Sato i XK Li, „Oszacowanie stężenia wodoru w tkance szczura za pomocą hermetycznej rurki po podaniu wodoru różnymi drogami”, Scientific Reports , Tom. 4, nie. 1, art. 5485, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  8. W. Liu, LP Shan, XS Dong, XW Liu, T. Ma i Z. Liu, „Połączona wczesna resuscytacja płynami i inhalacja wodoru łagodzi uszkodzenia płuc i jelit”, World Journal of Gastroenterology , tom. 19, nie. 4, s. 492–502, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  9. Y. Yu, Y. Yang, M. Yang, C. Wang, K. Xie i Y. Yu, „Gaz wodorowy zmniejsza uwalnianie HMGB1 w tkankach płuc septycznych myszy w szlaku zależnym od Nrf2/HO-1”, Międzynarodowy Immunofarmakologia , tom. 69, s. 11-18, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  10. Y. Tanaka, N. Shigemura, T. Kawamura i wsp., „Profilowanie zmian molekularnych wywołanych wodorową obróbką przeszczepów płuc przed pobraniem”, Biochemical and Biophysical Research Communications , tom. 425, nr. 4, s. 873–879, 2012.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  11. CS Huang, T. Kawamura, S. Lee i in., „Inhalacja wodoru łagodzi uraz płuc wywołany respiratorem”, Critical Care , tom. 14, nie. 6, artykuł R234, 2010.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  12. A. Manaenko, T. Lekic, Q. Ma, JH Zhang i J. Tang, „Inhalacja wodoru poprawiła uszkodzenie mózgu za pośrednictwem komórek tucznych po krwotoku śródmózgowym u myszy”, Critical Care Medicine , tom. 41, nie. 5, s. 1266–1275, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  13. D. Schmit, DD le, S. Heck i wsp., „Alergiczne zapalenie dróg oddechowych indukuje migrację populacji komórek tucznych do dróg oddechowych myszy”, Cell and Tissue Research , tom. 369, nr. 2, s. 331-340, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  14. T. Kajisa, T. Yamaguchi, A. Hu, N. Suetake i H. Kobayashi, „Woda wodorowa łagodzi nasilenie zmian podobnych do atopowego zapalenia skóry i zmniejsza interleukinę-1 β , interleukinę-33 i naciek komórek tucznych w NC /Nga myszy”, Saudi Medical Journal , tom. 38, nie. 9, s. 928–933, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  15. L. Chen, C. Ma, Y. Bian i wsp., „Leczenie wodorem chroni myszy przed przewlekłym zapaleniem trzustki poprzez przywrócenie utraty regulatorowych limfocytów T”, „ Fizjologia i biochemia komórkowa ” , tom. 44, nie. 5, s. 2005–2016, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  16. M. Hirayama, M. Ito, T. Minato, A. Yoritaka, TW LeBaron i K. Ohno, „Wdychanie gazowego wodoru podnosi 8-hydroksy-2- deoksyguaninę w moczu w chorobie Parkinsona”, Medical Gas Research , tom. 8, nie. 4, s. 144-149, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  17. S. Liu, K. Liu, Q. Sun i in., „Spożywanie wody wodorowej zmniejsza ostre uszkodzenie płuc wywołane parakwatem u szczurów”, Journal of Biomedicine & Biotechnology , tom. 2011, numer artykułu 305086, 7 stron, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  18. Y.-S. Zhao, JR An, S. Yang i wsp., „Mieszanka wodoru i tlenu w celu poprawy dysfunkcji serca i zmian patologicznych mięśnia sercowego wywołanych przez okresowe niedotlenienie u szczurów”, Medycyna utleniająca i długowieczność komórkowa , tom. 2019, artykuł nr 7415212, 12 stron, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  19. K. Ohno, M. Ito, M. Ichihara i M. Ito, „Molekularny wodór jako nowy terapeutyczny gaz medyczny dla chorób neurodegeneracyjnych i innych”, Medycyna utleniająca i długowieczność komórkowa , tom. 2012, numer artykułu 353152, 11 stron, 2012.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  20. M. Ichihara, S. Sobue, M. Ito, M. Ito, M. Hirayama i K. Ohno, „Korzystne efekty biologiczne i mechanizmy leżące u podstaw wodoru molekularnego – kompleksowy przegląd 321 oryginalnych artykułów”, Medical Gas Research , tom . 5, nie. 1, s. 12, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  21. K. Iuchi, K. Nishimaki, N. Kamimura i S. Ohta, „Molekularny wodór hamuje śmierć komórek wywołaną przez wolne rodniki poprzez łagodzenie peroksydacji kwasów tłuszczowych i dysfunkcji mitochondriów”, Canadian Journal of Physiology and Pharmacology , tom. 97, nie. 10, s. 999–1005, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  22. K. Kohama, H. Yamashita, M. Aoyama-Ishikawa i in., „Wdychanie wodoru chroni przed ostrym uszkodzeniem płuc wywołanym wstrząsem krwotocznym i resuscytacją”, Surgery , tom. 158, nie. 2, s. 399–407, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  23. M. Diao, S. Zhang, L. Wu i in., „Wdychanie wodoru łagodzi ostre uszkodzenie płuc wywołane wkraplaniem wody morskiej poprzez szlak Nrf2 u królików”, Zapalenie , tom. 39, nie. 6, s. 2029–2039, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  24. T. Ishibashi, „Skuteczność terapeutyczna wodoru molekularnego: nowy mechanistyczny wgląd”, „ Current Pharmaceutical Design” , tom. 25, nie. 9, s. 946–955, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  25. Y. Gao, H. Yang, J. Chi i in., „Gaz wodorowy osłabia uszkodzenie mięśnia sercowego i reperfuzję niedokrwienną niezależnie od kondycjonowania u szczurów poprzez osłabienie autofagii wywołanej stresem retikulum endoplazmatycznego”, Cellular Physiology and Biochemistry , tom. 43, nie. 4, s. 1503–1514, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  26. H. Zhong, R. Song, Q. Pang i in., „Propofol hamuje parthanatos poprzez szlak sygnałowy ROS-ER-wapń-mitochondria in vivo i vitro”, Cell Death & Disease , tom. 9, nie. 10, s. 932–932, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  27. X. Chen, J. Cui, X. Zhai i wsp., „Wdychanie wodoru o różnych stężeniach łagodzi uszkodzenie rdzenia kręgowego u myszy poprzez ochronę neuronów rdzenia kręgowego przed apoptozą, uszkodzeniem oksydacyjnym i uszkodzeniami struktury mitochondrialnej”, Cellular Physiology and Biochemistry , vol. . 47, nie. 1, s. 176–190, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  28. Q. Li, P. Yu, Q. Zeng i wsp., „Neuroprotekcyjne działanie soli fizjologicznej bogatej w wodór u szczurów z globalnym niedokrwieniem mózgu / reperfuzją: regulowane w górę Tregs i regulowane w dół miR-21, miR-210 i NF- κ Ekspresja B”, Badania Neurochemiczne , tom. 41, nie. 10, s. 2655–2665, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  29. X. Ma, J. Wang, J. Li i in., „Ładowanie MiR-210 w egzosomach pochodzących z komórek progenitorowych śródbłonka zwiększa ich korzystny wpływ na ludzkie komórki śródbłonka uszkodzone przez niedotlenienie / reoksygenację poprzez ochronę funkcji mitochondriów”, Fizjologia i biochemia komórkowa , Tom. 46, nie. 2, s. 664–675, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  30. RK Mutharasan, V. Nagpal, Y. Ichikawa i H. Ardehali, „MicroRNA-210 jest podwyższony w niedotlenionych kardiomiocytach poprzez szlaki zależne od Akt i p53 i wywiera działanie cytoochronne” , Fizjologia serca i układu krążenia , tom. 301, nie. 4, s. H1519–H1530, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  31. A. Yoritaka M. Takanashi M. Hirayama T. Nakahara S. Ohta i N. Hattori „Badania pilotażowe z H 2 terapii choroby Parkinsona: randomizowane podwójnie ślepą próbą z kontrolą placebo,” zaburzenia ruchowe , Tom. 28, nie. 6, s. 836–839, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  32. Y. Murakami, M. Ito i I. Ohsawa, „Molekularny wodór chroni przed śmiercią komórek nerwiaka niedojrzałego SH-SY5Y wywołaną stresem oksydacyjnym w procesie mitohormezy”, PLoS One , tom. 12, nie. 5, artykuł e0176992, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  33. J. Meng, P. Yu, H. Jiang i in., „Wodor cząsteczkowy spowalnia postęp reumatoidalnego zapalenia stawów poprzez hamowanie stresu oksydacyjnego”, American Journal of Translational Research , tom. 8, nie. 10, s. 4472–4477, 2016.Zobacz na: Google Scholar
  34. T. Ishibashi, „Molekularny wodór: nowa terapia przeciwutleniająca i przeciwzapalna w reumatoidalnym zapaleniu stawów i chorobach pokrewnych”, Current Pharmaceutical Design , tom. 19, nie. 35, s. 6375–6381, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  35. M. Ito, T. Ibi, K. Sahashi, M. Ichihara, M. Ito i K. Ohno, „Otwarte badanie i randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo, krzyżowe badanie wody wzbogaconej wodorem do mitochondriów i miopatie zapalne”, Medical Gas Research , tom. 1, nie. 1, s. 24, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  36. Q. Zhu, Y. Wu, Y. Li i in., „Pozytywne skutki kąpieli wodorowo-wodnych u pacjentów z łuszczycą i parapsoriasis en plaques”, „ Scientific Reports” , tom. 8, nie. 1, s. 8051–8051, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  37. F. Xu, S. Yu, M. Qin i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór łagodzi alergiczny nieżyt nosa poprzez odwrócenie nierównowagi Th1 / Th2 i regulację w górę limfocytów T CD4 + CD25 + Foxp3 +, interleukina-10, i związany z błoną transformujący czynnik wzrostu β u świnek morskich”, Zapalenie , tom. 41, nie. 1, s. 81–92, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  38. J. Akagi, „Immunologiczny efekt wodoru gazowo-wodorowego poprawia wyniki kliniczne pacjentów z rakiem”, Gan do Kagaku Ryoho , tom. 45, nie. 10, s. 1475–1478, 2018.Zobacz na: Google Scholar
  39. Y. Terasaki, I. Ohsawa, M. Terasaki i in., „Terapia wodorowa łagodzi uszkodzenia płuc wywołane napromieniowaniem poprzez zmniejszenie stresu oksydacyjnego”, American Journal of Physiology Lung Cellular and Molecular Physiology , tom. 301, nie. 4, s. L415–L426, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  40. L. Li, X. Li, Z. Zhang i wsp., „Wpływ wody bogatej w wodór na szlak sygnalizacyjny PI3K/AKT u szczurów z uszkodzeniem niedokrwienno-reperfuzyjnym mięśnia sercowego”, Current Molecular Medicine , tom. 20, nie. 5, s. 396–406, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  41. X. Li, L. Li, X. Liu i wsp., „Złagodzenie urazu niedokrwienno-reperfuzyjnego serca przez leczenie wodą bogatą w wodór”, Current Molecular Medicine , tom. 19, nie. 4, s. 294–302, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  42. Y. Zhang, Y. Liu i J. Zhang, „Nasycona sól fizjologiczna łagodzi dysfunkcję płuc wywołaną przez endotoksyny”, The Journal of Surgical Research , tom. 198, nie. 1, s. 41–49, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  43. D. Li i Y. Ai, „Sól wodna hamuje apoptozę komórek nerwowych i hamuje aktywowany mitogenem szlak sygnałowy kinazy białkowej p38-kaspazy-3 po uszkodzeniu niedokrwienno-reperfuzyjnym mózgu”, Molecular Medicine Reports , tom. 16, nie. 4, s. 5321–5325, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  44. D. Wang, L. Wang, Y. Zhang, Y. Zhao i G. Chen, „Gaz wodorowy hamuje progresję raka płuc poprzez celowanie w SMC3”, Biomedycyna i farmakoterapia , tom. 104, s. 788–797, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  45. Q. Li, Y. Tanaka i N. Miwa, „Wpływ krzemionki okludującej wodór na migrację i apoptozę w ludzkich komórkach przełyku in vitro ”, Medical Gas Research , tom. 7, nie. 2, s. 76–85, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  46. X. Zhuang, Y. Yu, Y. Jiang i wsp., „Wodor cząsteczkowy osłabia zapalenie nerwów wywołane sepsą poprzez regulację polaryzacji mikrogleju poprzez szlak zależny od autofagii mTOR”, International Immunopharmacology , tom. 81, art. 106287, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  47. P. Guan, ZM Sun, LF Luo i wsp., „Wodór chroni przed dysfunkcją nerek wywołaną przewlekłą przerywaną hipoksją poprzez promowanie autofagii i łagodzenie apoptozy”, Life Sciences , tom. 225, s. 46–54, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  48. J. Yuan, D. Wang, Y. Liu, X. Chen i H. Zhang, „Wpływ wody bogatej w wodór na ekspresję Nrf 2 i stres oksydacyjny u szczurów z urazowym uszkodzeniem mózgu”, Zhonghua wei zhong bing ji jiu yi xue , tom. 27, nie. 11, s. 911–915, 2015.Zobacz na: Google Scholar
  49. A. Pla, M. Pascual, J. Renau-Piqueras i C. Guerri, „TLR4 pośredniczy w osłabieniu szlaków ubikwityna-proteasom i autofagia-lizosom indukowanych przez leczenie etanolem w mózgu”, Cell Death & Disease , tom. 5, nie. 2, artykuł e1066, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  50. SM Man, R. Karki i T.-D. Kanneganti, „Mechanizmy molekularne i funkcje pyroptozy, zapalnych kaspaz i inflammasomów w chorobach zakaźnych”, Immunological Reviews , tom. 277, nie. 1, s. 61–75, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  51. M. Yan, Y. Yu, X. Mao i in., „Wdychanie wodoru łagodzi uszkodzenie wątroby wywołane sepsą w sposób zależny od FUNDC1”, International Immunopharmacology , tom. 71, s. 61–67, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  52. S. Tan, długi Z. X. Hou i wsp., „H 2 chroni przed wywołaną lipopolisacharydem dysfunkcji serca poprzez blokowanie ekspresji TLR4 pośredniczy cytokin” Frontiers in Pharmacology , vol. 10, s. 865–865, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  53. Q. Pu, C. Gan, R. Li i in., „Niedobór Atg7 nasila aktywację inflamasomu i pyroptozę w posocznicy Pseudomonas ”, Journal of immunology , tom. 198, nie. 8, s. 3205–3213, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  54. M. Deng, Y. Tang, W. Li i wsp., „Białko dostarczające endotoksyny HMGB1 pośredniczy w letalności zależnej od kaspazy-11 w posocznicy”, Immunity , tom. 49, nie. 4, s. 740–753.e7, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  55. C. Li, L. Hou, D. Chen i in., „Sól fizjologiczna bogata w wodór osłabia aktywację kaspazy-3 indukowaną przez izofluran i upośledzenie funkcji poznawczych poprzez hamowanie stresu oksydacyjnego wywołanego przez izofluran, dysfunkcję mitochondriów i obniżenie poziomu ATP” American Journal of Translational Research , obj. 9, nie. 3, s. 1162–1172, 2017.Zobacz na: Google Scholar
  56. CY Taabazuing, MC Okondo i DA Bachovchin, „Ścieżki piroptozy i apoptozy angażują się w dwukierunkowy przesłuch w monocytach i makrofagach”, Cell Chemical Biology , tom. 24, nie. 4, s. 507-514.e4, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  57. SJ Dixon, KM Lemberg, MR Lamprecht i wsp., „Ferroptoza: zależna od żelaza forma nieapoptotycznej śmierci komórek”, Cell , tom. 149, nie. 5, s. 1060–1072, 2012.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  58. Y. Li, F. Chen, J. Chen i in., „Disulfiram / miedź indukuje aktywność przeciwnowotworową przeciwko zarówno komórkom raka nosogardzieli, jak i fibroblastom związanym z rakiem poprzez szlaki ROS / MAPK i ferroptozy”, Cancers , tom. 12, nie. 1, s. 138, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  59. F. Ye, W. Chai, M. Xie i wsp., „HMGB1 reguluje ferroptozę indukowaną erastyną poprzez sygnalizację RAS-JNK/p38 w komórkach HL-60/ NRAS Q61L ”, American Journal of Cancer Research , tom. 9, nie. 4, s. 730–739, 2019.Zobacz na: Google Scholar
  60. O. Adedoyin, R. Boddu, A. Traylor i wsp., „Oksygenaza hemowa-1 łagodzi ferroptozę w komórkach kanalika proksymalnego nerki”, Fizjologia nerek , tom. 314, nr. 5, s. F702-F714, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  61. C. Li, X. Deng, X. Xie, Y. Liu, JP Friedmann Angeli i L. Lai, „Aktywacja peroksydazy glutationowej 4 jako nowa strategia przeciwzapalna”, Frontiers in Pharmacology , tom. 9, s. 1120–1120, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  62. FA-OX Rijo-Ferreira i JS Takahashi, „Genomika rytmów okołodobowych w zdrowiu i chorobie”, Genome Medicine , tom. 11, nie. 1, s. 82, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  63. CA Thaiss, M. Levy, T. Korem i in., „Microbiota diurnal rhythmicity Programmes host oscillations” Cell , tom. 167, nr. 6, s. 1495–1510.e12, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  64. A. Iida, N. Nosaka, T. Yumoto i wsp., „Kliniczne zastosowanie wodoru jako leczenia medycznego”, Acta Medica Okayama , tom. 70, nie. 5, s. 331–337, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  65. M. Wilking, M. Ndiaye, H. Mukhtar i N. Ahmad, „Powiązania rytmu dobowego ze stresem oksydacyjnym: konsekwencje dla zdrowia ludzkiego”, Przeciwutleniacze i sygnalizacja redoks , tom. 19, nie. 2, s. 192-208, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  66. G. Russell, M. Rehman, LB TW, D. Veal, E. Adukwu i J. Hancock, „Przegląd infekcji SARS-CoV-2 (COVID-19) i znaczenie wodoru cząsteczkowego jako terapii wspomagającej, „ Reaktywne gatunki tlenu” , https://uwe-repository.worktribe.com/output/605001 .Zobacz na: Google Scholar
  67. W.-J. Guan, CH Wei, AL Chen i wsp., „Wdychanie gazów mieszanych wodorowo-tlenowych poprawia nasilenie choroby i duszność u pacjentów z chorobą koronawirusową 2019 w niedawnym wieloośrodkowym, otwartym badaniu klinicznym”, Journal of Thoracic Disease , tom. 12, nie. 6, s. 3448–3452, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  68. F. Zhou, T. Yu, R. du i in., „Przebieg kliniczny i czynniki ryzyka śmiertelności dorosłych pacjentów z COVID-19 w Wuhan w Chinach: retrospektywne badanie kohortowe”, The Lancet , tom. 395, nr. 10229, s. 1054–1062, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  69. C. Huang, Y. Wang, X. Li i in., „Cechy kliniczne pacjentów zarażonych nowym koronawirusem 2019 w Wuhan w Chinach”, The Lancet , tom. 395, nr. 10223, s. 497–506, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  70. L. Gattinoni, T. Tonetti i M. Quintel, „Regionalna fizjologia ARDS”, Critical Care , tom. 21, Suplement 3, s. 312, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  71. WW Dong, YQ Zhang, XY Zhu i wsp., „Działanie ochronne soli fizjologicznej bogatej w wodór przeciwko indukowanej lipopolisacharydami przemianie nabłonka pęcherzykowego w mezenchymalne i zwłóknieniu płuc”, Medical Science Monitor , tom. 23, s. 2357–2364, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  72. T. Wang, L. Zhao, M. Liu i in., „Doustne przyjmowanie wody bogatej w wodór złagodziło neurotoksyczność wywołaną chloropiryfosem u szczurów”, Toksykologia i Farmakologia Stosowana , tom. 280, nie. 1, s. 169-176, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  73. Y. Liu i J. Zhang, „Nasycona sól fizjologiczna łagodzi ostre uszkodzenie płuc wywołane lipopolisacharydem poprzez zmniejszenie nadmiernej autofagii” , Medycyna eksperymentalna i terapeutyczna , tom. 13, nie. 6, s. 2609–2615, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  74. X. Chen, Q. Liu, D. Wang i in., „Działanie ochronne bogatej w wodór soli fizjologicznej na szczury z urazami spowodowanymi wdychaniem dymu”, Medycyna utleniająca i długowieczność komórkowa , tom. 2015, artykuł nr 106836, 8 stron, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  75. DH Moon, DY Kang, SJ Haam i wsp., „Wdychanie wodoru łagodzi uszkodzenie płuc po wstrząsie krwotocznym i resuscytacji”, Journal of Thoracic Disease , tom. 11, nie. 4, s. 1519–1527, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  76. Z. Liu, W. Geng, C. Jiang i in., „Sól fizjologiczna bogata w wodór hamuje przewlekłą obturacyjną chorobę płuc wywołaną dymem tytoniowym poprzez łagodzenie zapalenia dróg oddechowych i nadmiernego wydzielania śluzu u szczurów”, Experimental Biology and Medicine , tom. 242, nr. 15, s. 1534-1541, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  77. Y. Fu, M. Ito, Y. Fujita i in., „Wodor cząsteczkowy chroni przed zwyrodnieniem nigrostriatalnym wywołanym przez 6-hydroksydopaminę w szczurzym modelu choroby Parkinsona”, Neuroscience Letters , tom. 453, nie. 2, s. 81–85, 2009.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  78. K. Fujita, T. Seike, N. Yutsudo i in., „Wodór w wodzie pitnej zmniejsza utratę neuronów dopaminergicznych w mysim modelu choroby Parkinsona z 1-metylo-4-fenylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyną.” PLoS Jeden , tom. 4, nie. 9, s. e7247, 2009.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  79. K. Nishimaki, T. Asada, I. Ohsawa i in., „Wpływ wodoru cząsteczkowego oceniany na modelu zwierzęcym i randomizowanym badaniu klinicznym dotyczącym łagodnych zaburzeń poznawczych”, Current Alzheimer Research , tom. 15, nie. 5, s. 482–492, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  80. H. Chen, J. Guo, C. Wang i in., „Charakterystyka kliniczna i wewnątrzmaciczny potencjał przenoszenia pionowego zakażenia COVID-19 u dziewięciu ciężarnych kobiet: retrospektywny przegląd dokumentacji medycznej”, The Lancet , tom. 395, nr. 10226, s. 809–815, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  81. H. Zhu, L. Wang, C. Fang i in., „Analiza kliniczna 10 noworodków urodzonych przez matki z zapaleniem płuc 2019-nCoV”, Translational Pediatrics , tom. 9, nie. 1, s. 51–60, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  82. K. Imai, T. Kotani, H. Tsuda i wsp., „Podawanie wodoru molekularnego podczas ciąży poprawia nieprawidłowości behawioralne potomstwa w modelu aktywacji immunologicznej matki”, Scientific Reports , tom. 8, nie. 1, art. 9221, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  83. J. Nemeth, V. Toth-Szuki, V. Varga, V. Kovacs, G. Remzso i F. Domoki, „Molekularny wodór zapewnia neuroprotekcję w translacyjnym modelu encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej prosiąt”, Journal of Physiology and Pharmacology , Tom. 67, nie. 5, s. 677–689, 2016.Zobacz na: Google Scholar
  84. Y. Mano, T. Kotani, M. Ito i in., „Podawanie wodoru molekularnego u matki łagodzi uszkodzenie hipokampa płodu szczura spowodowane niedokrwieniem i reperfuzją w macicy”, Free Radical Biology and Medicine , tom. 69, s. 324-330, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  85. H. Ono, Y. Nishijima, S. Ohta i in., „Leczenie inhalacją wodoru w ostrym zawale mózgu: randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne dotyczące bezpieczeństwa i neuroprotekcji”, Journal of Stroke and Cerebrovascular Diseases , tom. 26, nie. 11, s. 2587–2594, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  86. R. Camara, N. Matei, J. Camara, B. Enkhjargal, J. Tang i JH Zhang, „terapia gazem wodorowym poprawia przeżywalność i deficyty neurologiczne u szczurów z krwotokiem podpajęczynówkowym: badanie pilotażowe”, Medical Gas Research , tom. 9, nie. 2, s. 74–79, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  87. K. Zhuang, YC Zuo, P. Sherchan, JK Wang, XX Yan i F. Liu, „Wdychanie wodoru łagodzi uszkodzenia komórek śródbłonka związane ze stresem oksydacyjnym po krwotoku podpajęczynówkowym u szczurów”, Frontiers in Neuroscience , tom. 13, art. 1441, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  88. H. Chen, C. Zhou, K. Xie, X. Meng, Y. Wang i Y. Yu, „Bogata w wodór sól fizjologiczna łagodziła przerost i aktywację mikrogleju poprzez inaktywację inflamasomu za pośrednictwem autofagii u szczurów z bólem neuropatycznym”, Neuroscience , vol. . 421, s. 17–30, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  89. LY Ma, WW Chen, RL Gao i in., „Raport dotyczący chińskich chorób układu krążenia 2018: zaktualizowane podsumowanie”, Journal of Geriatric Cardiology , tom. 17, nie. 1, s. 1–8, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  90. I. Ohsawa, K. Nishimaki, K. Yamagata, M. Ishikawa i S. Ohta, „Zużycie wody wodorowej zapobiega miażdżycy u myszy z nokautem apolipoproteiny E”, Biochemical and Biophysical Research Communications , tom. 377, nie. 4, s. 1195–1198, 2008.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  91. M. Iketani, K. Sekimoto, T. Igarashi i in., „Podawanie wody bogatej w wodór zapobiega starzeniu się naczyń aorty u myszy z niedoborem receptora LDL”, Scientific Reports , tom. 8, nie. 1, art. 16822, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  92. T. Sakai, B. Sato, K. Hara i in., „Spożywanie wody zawierającej ponad 3,5 mg rozpuszczonego wodoru może poprawić funkcję śródbłonka naczyniowego”, „ Vascular Health and Risk Management” , tom. 10, s. 591–597, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  93. J. Ding, Z. Yang, H. Ma i H. Zhang, „Mitochondrialna dehydrogenaza aldehydowa w uszkodzeniu niedokrwiennym i niedokrwienno-reperfuzyjnym mięśnia sercowego”, w Aldehyde Dehydrogenases , J. Ren, Y. Zhang i J. Ge, wyd. , Tom. 1193 of Advances in Experimental Medicine and Biology , Springer, Singapur.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  94. L. Li, T. Liu, L. Liu i wsp., „Wpływ wody bogatej w wodór na szlak sygnalizacyjny Nrf2/ARE u szczurów z uszkodzeniem niedokrwienno-reperfuzyjnym mięśnia sercowego”, Journal of Bioenergetics and Biomembranes , tom. 51, nie. 6, s. 393–402, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  95. Y. Zhang, Q. Sun, B. He, J. Xiao, Z. Wang i X. Sun, „Działanie przeciwzapalne soli fizjologicznej bogatej w wodór w szczurzym modelu regionalnego niedokrwienia i reperfuzji mięśnia sercowego”, International Journal of Kardiologia , tom. 48, nie. 1, s. 91–95, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  96. Q. Sun, Z. Kang, J. Cai i in., „Sól fizjologiczna bogata w wodór chroni mięsień sercowy przed uszkodzeniem niedokrwiennym / reperfuzyjnym u szczurów”, Biologia eksperymentalna i medycyna , tom. 234, nie. 10, s. 1212–1219, 2009.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  97. L. Qian, F. Cao, J. Cui i wsp., „Potencjalne kardioprotekcyjne działanie wodoru u napromieniowanych myszy”, Journal of Radiation Research , tom. 51, nie. 6, s. 741–747, 2010.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  98. H. Zheng i YS Yu, „Przewlekłe leczenie solą fizjologiczną bogatą w wodór łagodzi dysfunkcję naczyń u szczurów z samoistnym nadciśnieniem”, Farmakologia biochemiczna , tom. 83, nie. 9, s. 1269–1277, 2012.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  99. Y. Wang, L. Jing, XM Zhao i in., „Działanie ochronne soli fizjologicznej bogatej w wodór na nadciśnienie płucne wywołane monokrotaliną w modelu szczurzym”, Respiratory Research , tom. 12, nie. 1, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  100. K. Hayashida, M. Sano, N. Kamimura i wsp., „H2Gas poprawia wyniki funkcjonalne po zatrzymaniu krążenia w stopniu porównywalnym do terapeutycznej hipotermii w modelu szczurzym”, Journal of the American Heart Association , tom. 1, nie. 5, artykuł e003459, 2012.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  101. Y. Ding, H. Wang, H. Shen i in., „Kliniczna patologia zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej (SARS): raport z Chin”, The Journal of Pathology , tom. 200, nie. 3, s. 282–289, 2003.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  102. A. Badawi i SG Ryoo, „Częstość występowania chorób współistniejących w koronawirusie zespołu oddechowego na Bliskim Wschodzie (MERS-CoV): przegląd systematyczny i metaanaliza”, International Journal of Infectious Diseases , tom. 49, s. 129–133, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  103. KJ Clerkin, JA Fried, J. Raikhelkar i in., „COVID-19 i choroba sercowo-naczyniowa”, Circulation , tom. 141, nie. 20, s. 1648-1655, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  104. E. Driggin, MV Madhavan, B. Bikdeli i in., „Uwagi dotyczące układu sercowo-naczyniowego dla pacjentów, pracowników opieki zdrowotnej i systemów opieki zdrowotnej podczas pandemii COVID-19”, Journal of American College of Cardiology , tom. 75, nie. 18, s. 2352–2371, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  105. B. Li, J. Yang, F. Zhao i wsp., „Częstość występowania i wpływ chorób metabolicznych układu krążenia na COVID-19 w Chinach”, Badania kliniczne w kardiologii , tom. 109, nie. 5, s. 531–538, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  106. S. Li, M. Fujino, N. Ichimaru i wsp., „Wodor cząsteczkowy chroni przed uszkodzeniem niedokrwienno-reperfuzyjnym w mysim modelu stłuszczenia wątroby poprzez regulację ekspresji HO-1 i Sirt1”, Scientific Reports , tom. 8, nie. 1, art. 14019, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  107. H. Li, O. Chen, Z. Ye i wsp., „Wdychanie wysokich stężeń wodoru łagodzi niedokrwienie / uszkodzenie reperfuzyjne wątroby poprzez szlak PI3K-Akt za pośrednictwem receptora A 2A”, Biochemical Pharmacology , tom. 130, nie. 83, s. 83-92, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  108. Q. Zhang, C. Piao, J. Xu i in., „Badanie porównawcze nad ochronnym wpływem soli fizjologicznej bogatej w wodór i komórek macierzystych pochodzących z tkanki tłuszczowej na niedokrwienie-reperfuzję wątroby i uszkodzenie wątroby u świń”, Biomedicine & Pharmacotherapy , tom. 120, art. 109453, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  109. Q. Zhang, Y. Ge, H. Li i in., „Sprostowanie do „Wpływ soli fizjologicznej bogatej w wodór na apoptozę indukowaną przez reperfuzję niedokrwienia wątroby po laparoskopowej hepatektomii u miniaturowych świń” [Research in Veterinary Science, tom 119, sierpień 2018 , Strony 285–291]”, „ Badania w dziedzinie nauk weterynaryjnych” , tom. 126, s. 37, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  110. G. Bai, H. Li, Y. Ge i in., „Wpływ soli fizjologicznej bogatej w wodór na autofagię hepatocytów podczas laparoskopowego urazu niedokrwienno-reperfuzyjnego wątroby u miniaturowych świń”, Journal of Veterinary Research , tom. 62, nie. 3, s. 395–403, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  111. H. Li, G. Bai, Y. Ge i in., „Sól fizjologiczna bogata w wodór chroni przed uszkodzeniem niedokrwienno-reperfuzyjnym wątroby na małą skalę poprzez hamowanie stresu retikulum endoplazmatycznego”, Life Sciences , tom. 194, s. 7–14, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  112. I. Tamaki, K. Hata, Y. Okamura i wsp., „Płukanie wodorem po przechowywaniu w chłodni jako nowa terapia ex vivo po zakończeniu niedokrwienia w przypadku przeszczepów wątroby przeciwko uszkodzeniom niedokrwiennym/reperfuzyjnym”, Transplantacja wątroby , tom. 24, nie. 11, s. 1589–1602, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  113. B. Gharib, S. Hanna, OMS Abdallahi, H. Lepidi, B. Gardette i M. de Reggi, „Właściwości przeciwzapalne wodoru molekularnego: badanie zapalenia wątroby wywołanego przez pasożyty”, Comptes Rendus de l’Académie des Sciences – Seria III – Sciences de la Vie , tom. 324, nie. 8, s. 719-724, 2001.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  114. Q. Liu, WF Shen, HY Sun i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór chroni przed uszkodzeniem wątroby u szczurów z żółtaczką obturacyjną”, Liver International , tom. 30, nie. 7, s. 958–968, 2010.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  115. Y. Dang, T. Liu, X. Mei i in., „Hiperoksygenowany roztwór bogaty w wodór hamuje uszkodzenie wątroby wywołane wstrząsem i resuscytacją”, Journal of Surgical Research , tom. 220, s. 363–371, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  116. M. Iketani, J. Ohshiro, T. Urushibara i wsp., „Wstępne podanie wody bogatej w wodór chroni przed sepsą wywołaną lipopolisacharydami i łagodzi uszkodzenie wątroby”, Shock , tom. 48, nie. 1, s. 85–93, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  117. HL Hu, J. Gao, WJ Guo, FH Zhou, HY Liu i CC Su, „Działanie przeciwurazowe wody wzbogaconej w wodór w szczurzym modelu uszkodzenia wątroby wywołanego przez aflatoksynę B 1 ”, Acta Physiologica Sinica , tom. 71, nie. 5, s. 725–731, 2019.Zobacz na: Google Scholar
  118. X. Wang i J. Wang, „Regulacja w dół miR-136 wywołana wodą wodorową o wysokiej zawartości łagodzi niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby poprzez regulację Nrf2 poprzez celowanie w MEG3”, Biological Chemistry , tom. 399, nr. 4, s. 397–406, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  119. D. Korovljev, V. Stajer, J. Ostojic, TW LeBaron i SM Ostojic, „Woda bogata w wodór zmniejsza akumulację tłuszczu w wątrobie i poprawia profile enzymów wątrobowych u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby: randomizowane kontrolowane badanie pilotażowe” Kliniki i Badania w Hepatologii i Gastroenterologii , tom. 43, nie. 6, s. 688–693, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  120. C. Xia, W. Liu, D. Zeng, L. Zhu, X. Sun i X. Sun, „Wpływ wody bogatej w wodór na stres oksydacyjny, czynność wątroby i miano wirusa u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B” Nauka kliniczna i translacyjna , tom. 6, nie. 5, s. 372-375, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  121. T. Li i JYL Chiang, „Sygnalizacja kwasów żółciowych w chorobach metabolicznych i terapii lekowej”, Recenzje farmakologiczne , tom. 66, nie. 4, s. 948–983, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  122. SC Harris, S. Devendran, C. Méndez-García i in., „Utlenianie kwasu żółciowego przez szczepy Eggerthella lenta C592 i DSM 2243 T ”, Gut Microbes , tom. 9, nie. 6, s. 523–539, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  123. K. Katada, T. Takagi, K. Uchiyama i Y. Naito, „Rola terapeutyczna tlenku węgla w uszkodzeniu niedokrwienno-reperfuzyjnym jelit”, Journal of Gastroenterology and Hepatology , tom. 30, s. 46–52, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  124. W. Yao, X. Lin, X. Han i wsp., „Pliki mikroRNA w zapobieganiu niedokrwieniu jelit / uszkodzeniom reperfuzji przez sól fizjologiczną bogatą w wodór”, Bioscience Reports , tom. 40, nie. 1, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  125. H. Chen, YP Sun, PF Hu i in., „Wpływ soli fizjologicznej bogatej w wodór na kurczliwe i strukturalne zmiany jelit wywołane przez niedokrwienie-reperfuzję u szczurów”, Journal of Surgical Research , tom. 167, nr. 2, s. 316–322, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  126. T. Shigeta, S. Sakamoto, XK Li i in., „Wstrzyknięcie do światła bogatego w wodór roztworu łagodzi uszkodzenie jelitowo-reperfuzyjne u szczurów”, Transplantation , tom. 99, nie. 3, s. 500–507, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  127. S. Eryilmaz, Z. Turkyilmaz, R. Karabulut i in., „Wpływ bogatego w wodór roztworu soli fizjologicznej na zespolenie jelitowe po urazie reperfuzyjno-niedokrwiennym”, Journal of Pediatric Surgery , 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  128. Y. Higashimura, Y. Baba, R. Inoue i in., „Wpływ cząsteczkowej, alkalicznej, elektrolizowanej wody rozpuszczonej w wodorze na środowisko jelitowe u myszy”, Medical Gas Research , tom. 8, nie. 1, s. 6–11, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  129. M. Ikeda, K. Shimizu, H. Ogura i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór reguluje dysfunkcję bariery jelitowej, dysbiozę i translokację bakterii w mysim modelu sepsy”, Shock , tom. 50, nie. 6, s. 640–647, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  130. Y. Yu, Y. Yang, Y. Bian i wsp., „Gaz wodorowy chroni przed uszkodzeniem jelit u myszy typu dzikiego, ale nie u myszy z nokautem NRF2 z ciężką sepsą poprzez regulację uwalniania HO-1 i HMGB1”, Shock , tom. 48, nie. 3, s. 364-370, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  131. J. Akagi i H. Baba, „Gaz wodorowy przywraca wyczerpane limfocyty T CD8+ u pacjentów z zaawansowanym rakiem jelita grubego w celu poprawy rokowania”, Oncology Reports , tom. 41, nie. 1, s. 301–311, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  132. G. Wang, J. Romero-Gallo, SL Benoit i in., „Metabolizm wodoru w Helicobacter pylori Odgrywa rolę w karcynogenezie żołądka poprzez ułatwianie translokacji CagA”, mBio , tom. 7, nie. 4, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  133. X. Liu, Z. Chen, N. Mao i Y. Xie, „Ochrona wodoru przed owrzodzeniem żołądka wywołanym stresem”, International Immunopharmacology , tom. 13, nie. 2, s. 197–203, 2012.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  134. J.-Y. Zhang, QF Wu, Y. Wan i in., „Ochronna rola wody bogatej w wodór na wywołane aspiryną uszkodzenie błony śluzowej żołądka u szczurów”, World Journal of Gastroenterology , tom. 20, nie. 6, s. 1614-1622, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  135. S. Franceschelli, DMP Gatta, M. Pesce i wsp., „Modulacja oksydacyjnego stanu plazmatycznego w chorobie refluksowej przełyku z dodatkiem bogatego w wodę wodoru cząsteczkowego: nowa wizja biologiczna”, Journal of Cellular and Molecular Medicine , tom. 22, nie. 5, s. 2750–2759, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  136. Q. Shi, C. Chen, WH Deng i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór łagodzi ostre uszkodzenie wątroby w ostrym martwiczym zapaleniu trzustki poprzez hamowanie stanu zapalnego i apoptozy, z udziałem JNK i aktywowanych przez mitogen kinazy białkowych reaktywnych form tlenu”, Trzustka , Tom. 45, nie. 10, s. 1424–1431, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  137. Y. Yang, PY Liu, W. Bao, SJ Chen, FS Wu i PY Zhu, „Wodór hamuje wzrost raka endometrium za pośrednictwem szlaku piroptotycznego, w którym pośredniczy ROS / NLRP3 / kaspaza-1 / GSDMD”, BMC Cancer , tom. 20, nie. 1, s. 28, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  138. Y. He, JZ Shi, RJ Zhang i in., „Wpływ inhalacji gazu wodorowego na endometriozę u szczurów”, Reproductive Sciences , tom. 24, nie. 2, s. 324–331, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  139. N. Gokalp, AC Basaklar, K. Sonmez i wsp., „Wpływ ochronny roztworu soli fizjologicznej bogatej w wodór na doświadczalny model reperfuzji niedokrwienia jajników u szczurów”, Journal of Pediatric Surgery , tom. 52, nie. 3, s. 492–497, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy| Google Scholar
  140. X. Meng, H. Chen, G. Wang, Y. Yu i K. Xie, „Bogata w wodór sól fizjologiczna łagodzi wywołane chemioterapią uszkodzenie jajników poprzez regulację stresu oksydacyjnego” , Medycyna eksperymentalna i terapeutyczna , tom. 10, nie. 6, s. 2277–2282, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy |Google Scholar
  141. X. He, SY Wang, CH Yin, T. Wang, CW Jia i YM Ma, „Woda bogata w wodór wywierająca ochronny wpływ na funkcję rezerwy jajnikowej w mysim modelu immunologicznej przedwczesnej niewydolności jajników wywołanej przez strefę przejrzystą 3”, Chiński Dziennik Medyczny , obj. 129, nr. 19, s. 2331–2337, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy |Google Scholar
  142. L. Ge, LH Wei, CQ du i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór łagodzi uraz jąder wywołany hemisekcją rdzenia kręgowego u szczurów” Sól Oncotarget , tom. 8, nie. 26, s. 42314–42331, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  143. Z. Jiang, B. Xu, M. Yang, Z. Li, Y. Zhang i D. Jiang, „Ochrona przez wodór przed uszkodzeniem jąder wywołanym promieniowaniem gamma u szczurów” Podstawowa i kliniczna farmakologia i toksykologia , tom. 112, nie. 3, s. 186–191, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  144. JY Ku, MJ Park, HJ Park, NC Park i BS Joo, „Połączenie ekstraktu z czerwonego żeń-szenia koreańskiego i wody bogatej w wodór poprawia spermatogenezę i ruchliwość plemników u samców myszy” Chinese Journal of Integrative Medicine , tom. 26, nie. 5, s. 361–369, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy |Google Scholar
  145. R. Begum, J. Bajgai, A. Fadriquela, CS Kim, SK Kim i KJ Lee: „Wodor cząsteczkowy może zwiększać produkcję hormonu testosteronu w niepłodności męskiej poprzez modulację sygnału hormonalnego i równowagę redoks.” Medical Hypotheses , tom. 121, s. 6–9, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  146. J. Guo, D. Zhao, X. Lei i in., „Działanie ochronne wodoru przed długotrwałym promieniowaniem wywołanym niskimi dawkami uszkodzeń wyników behawioralnych, układu krwiotwórczego, układu płciowego i limfocytów śledziony u myszy” Utleniający Medycyna i długowieczność komórkowa , tom. 2016, artykuł nr 1947819, 15 stron, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  147. S. Wu, Z. Fang i S. Zhou, „Nasycony wodór łagodzi ostre uszkodzenie nerek wywołane przez CCl4 poprzez sygnalizację JAK2/STAT3/p65” The Journal of International Medical Research , tom. 48, nie. 1, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  148. W. Yao, A. Guo, X. Han i in., „Wdychanie w aerozolu roztworu bogatego w wodór przywróciło septyczną funkcję nerek” Starzenie się , tom. 11, nie. 24, s. 12097–12113, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  149. J. Chen, H. Zhang, J. Hu i in., „Sól fizjologiczna bogata w wodór łagodzi zwłóknienie nerek po AKI i zachowuje ekspresję klotho” Frontiers in Pharmacology , tom. 8, s. 499, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  150. H. Du, M. Sheng, L. Wu i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór łagodzi ostre uszkodzenie nerek po przeszczepieniu wątroby poprzez aktywację autofagii za pośrednictwem p53”, Transplantation , tom. 100, nie. 3, s. 563-570, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  151. SX Guo, Q. Fang, CG You i wsp., „Wpływ soli fizjologicznej bogatej w wodór na wczesne ostre uszkodzenie nerek u poważnie poparzonych szczurów poprzez hamowanie apoptozy i stanu zapalnego wywołanego stresem oksydacyjnym”, Journal of Translational Medicine , tom. 13, nie. 1, s. 183, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  152. Q. Shi, KS Liao, KL Zhao i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór łagodzi ostre uszkodzenie nerek w ciężkim ostrym zapaleniu trzustki wywołanym taurocholanem sodu poprzez hamowanie szlaku ROS i NF- κ B”, Mediatorzy zapalenia , tom. 2015, artykuł nr 685043, 13 stron, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  153. Y. Lu, C.‒. F. Li, N.‒. N. Ping i wsp., „Woda bogata w wodór łagodzi nefrotoksyczność indukowaną cyklosporyną A poprzez szlak sygnałowy Keap1/Nrf2”, Journal of Biochemical and Molecular Toxicology , tom. 34, nie. 5, artykuł e22467, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  154. Xing Z. W. PAN, J. Zhang i in., „Wzbogacony w wodór osłabia wody uszkodzenie nerek i zwłóknienie rozporządzeniem transformującego czynnika wzrostu- β wywołane SIRT1,” Biological & Pharmaceutical Bulletin , tom. 40, nie. 5, s. 610–615, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  155. J. Li, Z. Hong, H. Liu i wsp., „Sól fizjologiczna bogata w wodór wspomaga regenerację funkcji nerek po uszkodzeniu niedokrwiennym / reperfuzyjnym u szczurów poprzez działanie przeciwapoptotyczne i przeciwzapalne”, Frontiers in Pharmacology , tom. 7, s. 106, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  156. N. Miyazaki, O. Yamaguchi, M. Nomiya, K. Aikawa i J. Kimura, „Prewencyjny wpływ wody wodorowej na rozwój nadreaktywności wypieracza w szczurzym modelu niedrożności ujścia pęcherza”, The Journal of Urology , tom. 195, nie. 3, s. 780–787, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  157. X. Qiu, Q. Ye, M. Sun, L. Wang, Y. Tan i G. Wu, „Nasycony wodór poprawia zaburzenia metabolizmu lipidów i dysbakteriozę wywołane dietą wysokotłuszczową”, Biologia eksperymentalna i medycyna , tom. 245, nie. 6, s. 512–521, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  158. X. Zhang, J. Liu, K. Jin i in., „Podskórne wstrzykiwanie wodoru jest nowym skutecznym leczeniem cukrzycy typu 2”, Journal of Diabetes Investigation , tom. 9, nie. 1, s. 83–90, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  159. L. Zhao, Y. Wang, G. Zhang, T. Zhang, J. Lou i J. Liu, „L-arabinoza wywołuje wytwarzanie wodoru w jelitach i łagodzi zespół metaboliczny u myszy C57BL/6J na diecie wysokotłuszczowej ”, Odżywki , tom. 11, nie. 12, s. 3054, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  160. A. Tamasawa, K. Mochizuki, N. Hariya i wsp., „Wytwarzanie wodoru jest związane ze zmniejszonym mRNA interleukiny-1 β we krwi obwodowej po podaniu pojedynczej dawki akarbozy u japońskich pacjentów z cukrzycą typu 2”, European Journal of Pharmacology , Tom. 762, s. 96–101, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  161. N. Kamimura, K. Nishimaki, I. Ohsawa i S. Ohta, „Wodor cząsteczkowy poprawia otyłość i cukrzycę poprzez indukcję wątrobowego FGF21 i stymulację metabolizmu energii u myszy db / db”, Obesity , tom. 19, nie. 7, s. 1396–1403, 2011.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  162. Y. Niu, Q. Nie, L. Dong i in., „Wodór łagodzi stany zapalne alergiczne poprzez odwrócenie przełącznika szlaku metabolicznego energii”, Scientific Reports , tom. 10, nie. 1, art. 1962, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  163. K. Aoki, A. Nakao, T. Adachi, Y. Matsui i S. Miyakawa, „Badanie pilotażowe: wpływ picia wody bogatej w wodór na zmęczenie mięśni spowodowane ostrymi ćwiczeniami u elitarnych sportowców”, Medical Gas Research , tom. 2, nie. 1, s. 12, 2012.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  164. M. Yamazaki, K. Kusano, T. Ishibashi, M. Kiuchi i K. Koyama, „Dożylna infuzja soli fizjologicznej H2 hamuje stres oksydacyjny i podnosi potencjał antyoksydacyjny u koni pełnej krwi po treningu wyścigowym”, Scientific Reports , tom. 5, nie. 1, art. 15514, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  165. T. Kawamura, K. Suzuki, M. Takahashi i wsp., „Zaangażowanie dynamiki i funkcji neutrofili w uszkodzenia mięśni wywołane wysiłkiem i opóźnioną bolesność mięśni: efekt kąpieli wodorowej”, Przeciwutleniacze , tom. 7, nie. 10, s. 127, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  166. M. Watanabe, N. Kamimura, K. Iuchi i wsp., „Wpływ ochronny inhalacji gazu wodorowego na uszkodzenie mięśni przy użyciu modelu urazu niedokrwienno-reperfuzyjnego kończyny tylnej u myszy”, Chirurgia plastyczna i rekonstrukcyjna , tom. 140, nie. 6, s. 1195–1206, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  167. S. Hasegawa, M. Ito, M. Fukami, M. Hashimoto, M. Hirayama i K. Ohno, „Wodor cząsteczkowy łagodzi deficyty motoryczne i degenerację mięśni u myszy mdx”, Redox Report , tom. 22, nie. 1, s. 26–34, 2016.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  168. S. Watanabe, M. Fujita, M. Ishihara i wsp., „Działanie ochronne wdychania gazowego wodoru na wywołane promieniowaniem zapalenie skóry i uszkodzenie skóry u szczurów”, Journal of Radiation Research , tom. 55, nie. 6, s. 1107–1113, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  169. W. Fang, G. Wang, L. Tang i in., „Wdychanie gazowego wodoru chroni przed uszkodzeniem skóry przez niedokrwienie/reperfuzję w mysim modelu odleżyn”, Journal of Cellular and Molecular Medicine , tom. 22, nie. 9, s. 4243–4252, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  170. T. Ishibashi, M. Ichikawa, B. Sato i wsp., „Poprawa zapalenia stawów i zmian skórnych związanych z łuszczycą poprzez leczenie wodorem molekularnym: opis trzech przypadków”, Molecular Medicine Reports , tom. 12, nie. 2, s. 2757–2764, 2015.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  171. T. Kurioka, T. Matsunobu, Y. Satoh, K. Niwa i A. Shiotani, „Wdychana terapia gazem wodorowym w celu zapobiegania utracie słuchu wywołanej hałasem poprzez redukcję reaktywnych form tlenu”, Neuroscience Research , tom. 89, s. 69–74, 2014.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  172. C. Cejka, J. Kossl, B. Hermankova, V. Holan i J. Cejkova, „Wodor cząsteczkowy skutecznie leczy rogówkę uszkodzoną przez alkalia poprzez tłumienie stresu oksydacyjnego ”, Medycyna utleniająca i długowieczność komórkowa , tom. 2017, numer artykułu 8906027, 12 stron, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  173. JG Lehman, RD Causey, CV LaGrasta i AL Ruff, „Wysokoprzepustowe badanie siRNA pod kątem uszkodzenia komórek nabłonka rogówki wywołanego chloropikryną i fluorowodorem”, Journal of Visualized Experiments , nr. 136, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  174. C. Cejka, J. Kossl, B. Hermankova i wsp., „Terapeutyczne działanie wodoru cząsteczkowego w stresie oksydacyjnym wywołanym promieniowaniem UVB rogówki i fotouszkodzeniu rogówki”, „ Scientific Reports” , tom. 7, nie. 1, art. 18017, 2017.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  175. MY Liu, F. Xie, Y. Zhang i wsp., „Wodor cząsteczkowy hamuje wzrost glejaka poprzez indukowanie różnicowania komórek macierzystych podobnych do glejaka”, Badania i terapia komórek macierzystych , tom. 10, nie. 1, s. 145, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  176. Y. Jiang, G. Liu, L. Zhang i in., „Skuteczność terapeutyczna soli fizjologicznej bogatej w wodór, samego i w połączeniu z inhibitorem PI3K w niedrobnokomórkowym raku płuc”, Molecular Medicine Reports , tom. 18, nie. 2, s. 2182–2190, 2018.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  177. J. Chen, F. Mu, T. Lu, Y. Ma, D. du i K. Xu, „Pacjent z rakiem pęcherzyka żółciowego z pseudo-postępującą remisją po inhalacji wodoru”, OncoTargets and Therapy , tom. 12, s. 8645–8651, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  178. J. Chen, F. Mu, T. Lu, D. du i K. Xu, „Przerzuty do mózgu całkowicie znikają w niedrobnokomórkowym raku płuc za pomocą inhalacji gazowego wodoru: opis przypadku”, OncoTargets and Therapy , tom. 12, s. 11145–11151, 2019.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  179. N. Nakashima-Kamimura, T. Mori, I. Ohsawa, S. Asoh i S. Ohta, „Wodor cząsteczkowy łagodzi nefrotoksyczność wywołaną przez lek przeciwnowotworowy cisplatynę bez pogarszania działania przeciwnowotworowego u myszy”, Chemioterapia i farmakoterapia nowotworów , Tom. 64, nie. 4, s. 753–761, 2009.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  180. K. Mei, S. Zhao, L. Qian, B. Li, J. Ni i J. Cai, „Wodór chroni szczury przed zapaleniem skóry wywołanym przez miejscowe promieniowanie”, The Journal of Dermatological Treatment , tom. 25, nie. 2, s. 182–188, 2013.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  181. Z. Xu, L. Shi, Y. Wang i in., „Patologiczne ustalenia COVID-19 związane z zespołem ostrej niewydolności oddechowej”, The Lancet Respiratory Medicine , tom. 8, nie. 4, s. 420–422, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar
  182. WJ Guan, RC Chen i NS Zhong, „Strategie zapobiegania i leczenia choroby koronawirusowej 2019”, European Respiratory Journal , tom. 55, nie. 4, art. 2000597, 2020.Zobacz na: Witryna wydawcy | Google Scholar

Gaz Browna – Wodór dla zdrowia: tło, obserwacje i dane medyczne

Diagnostyka – testowanie – biofeedback metodą HRV lampą plazmową Rife’a – Poznań

Umów się na wizytę Biorezonansu, Plazmoterapii lub Inhalacji Wodorem H2

Gaz Browna – Wodór dla zdrowia: tło, obserwacje i dane medyczne

Related Posts: