Wodór cząsteczkowy (H2) – Twoje ciało składa się z 62% objętości wodoru. Wodór to atomowa „komórka macierzysta” naszego wszechświata. Cała materia, a tym samym świat, w którym żyjemy, a ostatecznie my sami, zostali stworzeni z wodoru!
Istnieją 4 formy wodoru i 3 izotopy wodoru. Izotopy pierwiastka mają taką samą liczbę protonów i elektronów, ale różną liczbę neutronów i różne masy atomów. W szczególności wodór ma trzy izotopy: prot lub wodór-1, deuter lub wodór-2 i tryt lub wodór-3.
Wodór cząsteczkowy (H2 ) lub dwuatomowy jest gazem łatwopalnym bez smaku, zapachu i zapachu. Badania nad H2 skupiły się na jego roli w redukcji stresu oksydacyjnego i homeostazy redoks, częściowo za pośrednictwem szlaku Nrf2, który reguluje poziom glutationu, dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy itp. H2, podobnie jak inne cząsteczki sygnalizujące gaz (np. NO *, CO, H2S), moduluje transdukcję sygnału, fosforylację białek i ekspresję genów, co zapewnia jej działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i przeciwapoptotyczne.
Warto również zapoznać się ze stroną Instytutu zajmującego się naukowym podejściem do tego zagadnienia: http://www.molecularhydrogeninstitute.com/ a w szczególności z BADANIAMI NAUKOWYMI dotyczącymi prozdrowotnych właściwości wodoru: http://www.molecularhydrogeninstitute.com/studies
Wodór H2 – Co to jest wodór cząsteczkowy
Wodór cząsteczkowy to po prostu dwa atomy wodoru, które są ze sobą połączone. Jest głównym przeciwutleniaczem w organizmie i najmniejszym znanym pierwiastkiem w naszym wszechświecie i jest w stanie łatwo dotrzeć do każdej komórki w ciele, nawet jeśli nie ma dopływu krwi. Jest również źródłem paliwa, które nie zawiera toksycznych produktów ubocznych i ma 3 razy więcej energii niż benzyna, więc nie tylko jest antyoksydantem w organizmie, ale także dodaje nam energii.
Około 62% wszystkich cząsteczek w organizmie to wodór, a powietrze, którym oddychamy, zawiera tylko 0,0005%. W przeciwieństwie do tego, 24% cząsteczek naszego ciała to tlen, a powietrze, którym oddychamy, to 21% tlenu.
Naszym głównym źródłem wodoru są świeże owoce i warzywa, białka zwierzęce i tłuszcze, które przechowują wodór, a przez trawienie nasze jelita wchłaniają wodór.
W jaki sposób H2 celuje w wolne rodniki
Wodór działa selektywnie jako przeciwutleniacz i działa tylko na szkodliwe wolne rodniki w organizmie, a rodnik hydroksylowy jest najbardziej szkodliwy dla naszych ważnych struktur, takich jak DNA, lipidy i białka. Zgodnie z oczekiwaniami rodnik hydroksylowy odgrywa główną rolę destrukcyjną w ponad 70 chorobach, w tym w nowotworach, chorobach naczyń krwionośnych, chorobie Alzheimera, chorobie Parkinsona, chorobach serca, udarze, cukrzycy itp.
Kiedy wodór wiąże się z rodnikiem hydroksylowym, przekształca się go w zdrową wodę strukturalną, aby ponownie nawodnić organizm, wzór wygląda następująco (-OH + H 2 = H 2 0)
H2 jest super mały
Wodór jest tak mały, że można zmieścić 200 000 cząsteczek wodoru na szerokości jednego pasma włosów. Wodór ma masę cząsteczkową 2. Masa cząsteczkowa witaminy C wynosi 176, witaminy E – 431, a koenzymu Q10 – 873. Ponieważ H2 jest tak mały i tak lekki, można go łatwo transportować do każdej komórki i mitochondriów w organizmie . Może nawet przekroczyć barierę krew-mózg do mózgu, gdzie większość innych przeciwutleniaczy jest po prostu obserwatorami.
Wodór jest selektywnym przeciwutleniaczem, co oznacza, że reaguje tylko ze szkodliwymi wolnymi rodnikami, takimi jak ▪OH, ale oszczędza korzystne wolne rodniki, takie jak nadtlenek wodoru i tlenek azotu. Inne przeciwutleniacze, takie jak witamina C, nie potrafią rozróżnić dobrych i złych wolnych rodników.
Wodór H2 Badania naukowe
Chociaż badania są wczesne, większość z nich została przeprowadzona w 2007 roku. Ponad 1700 artykułów naukowych wskazuje na to, że H2 ma potencjał terapeutyczny, pomagając w ponad 170 różnych modelach chorób ludzi i zwierząt.
Wodór zapewnia równowagę homeostazy między wolnymi rodnikami i przeciwutleniaczami. Nie chodzi tylko o pozbycie się wszelkich utleniaczy lub wolnych rodników, ponieważ musi istnieć równowaga między nimi. Ale prawie wszystkie inne przeciwutleniacze nie mają tej homeostazy, która ma działanie równoważące. Dlatego wielu lekarzy, w tym dr Mercola, twierdzi, że medyczny wodór jest najlepszym przeciwutleniaczem.
Wiemy na pewno, że stany zapalne i stres oksydacyjny to dwa najbardziej podstawowe elementy niszczące zdrowie, a wodór może pomóc zrównoważyć te dwa czynniki.
Czego więc możesz się spodziewać po oddychaniu wodorem ?
Wodór może pomóc poprawić Twoje zdrowie i kondycję. Niektóre z typowych korzyści z wdychania wodoru to.
Zwiększa poziom energii.
Może pomóc wypłukać metale ciężkie z organizmu.
Będzie karmić Twoje mitochondria, więc oczekuj bardziej stabilnej energii, mniejszego zmęczenia ciała, szybszej regeneracji.
Może redukować cellulit i zmarszczki.
Pomaga łagodzić stany zapalne skóry, takie jak egzema i łuszczyca.
Zmniejsza wysokie ciśnienie krwi.
Poprawia poziom glukozy we krwi, zmniejszając zapotrzebowanie na insulinę.
Poprawia stan alergii i astmy.
Łagodzi choroby autoimmunologiczne wpływające na stawy lub skórę.
Zwiększa moc mózgu.
Może sprawić, że poczujesz się bardziej czujny.
Może zmniejszyć uczucie depresji.
Może ułatwić usztywnienie głównych stawów biodrowych, kolan, kostek i kręgosłupa.
Może zmniejszyć potrzebę stosowania środków przeciwbólowych.
Oddychanie H2 przy 701 metrach głębokości !
Co ciekawe, naukowiec morski udowodnił, że tylko wodór może podtrzymywać ludzkie życie na głębokości 701 metrów pod powierzchnią morza. Wodór pozwala organizmowi funkcjonować i oddychać pod wpływem stresu!
Nurkowie Mavrostomos w 1990 roku używali komory dekompresyjnej oddychającej hydroksylem, który składa się z 96% wodoru i 4% tlenu) „najgłębszego nurka na świecie”. Na najgłębszych głębinach wodór to życie. Im głębiej nurkowie idą, tym większy jest stres / presja. Im głębiej idą, tym więcej wodoru potrzebują w swoich zbiornikach i, co ciekawe, tym mniej tlenu.
Wodór H2 pomaga innym przeciwutleniaczom
Wodór cząsteczkowy nie tylko działa jako przeciwutleniacz sam w sobie, ale po drodze zwiększa endogenną produkcję innych przeciwutleniaczy (np. Glutation melatoniny, glutationu, dietetycznych przeciwutleniaczy, takich jak witamina E), jeśli ich poziom jest niższy od optymalnego.
Czy wodór jest przeciwutleniaczem?
Nie w ścisłej definicji przeciwutleniacza, ale zamiast tego odgrywa znaczącą rolę w sygnalizacji. Wodór jest pierwszym pierwiastkiem w układzie okresowym, który jest również niezwykle reaktywny, wiążąc się z inną cząsteczką wodoru, gdy tylko ta jest dostępna, tworząc gazowy wodór (H2). Bycie małym pierwiastkiem oznacza, że po spożyciu może dostać się do każdego miejsca w organizmie, w tym przez błonę komórkową, barierę krew-mózg, komórki mitochondriów, a nawet do jądra komórki.
Czym różni się wodór od innych przeciwutleniaczy?Wodór ma naturalną właściwość, która umożliwia mu rozpuszczanie się i przemieszczanie przez błony komórkowe, dzięki czemu może dostać się do dowolnego przedziału naszego ciała. Wodór różni się od innych przeciwutleniaczy, które tego nie potrafią.
Dobrym przykładem jest centralny układ nerwowy, który ma barierę zwaną barierą krew-mózg, która zapobiega przedostawaniu się cząsteczek do mózgu, a wodór może to zrobić, co pokazuje, jak skuteczny jest przedostawanie się przez jądro komórkowe.
Niektóre przeciwutleniacze są tak silne, że mogą tłumić wszystkie utleniacze w komórce, a badania pokazują, że nie jest to dobre dla sygnalizacji komórkowej i regulacji genów, więc nie należy wpływać na te procesy. Wodór nie wpływa na te procesy i zamiast tego ma na celu utlenianie komórki.
Wodór H2 – Ekspresja genu
Ekspresja naszego DNA jest funkcją wody w naszych komórkach. DNA kieruje produkcją białek. DNA człowieka ma 23 000 genów, które wytwarzają 200 000 białek. Genom mówi się, co mają zrobić, a to woda mówi DNA, co ma zrobić (ekspresja).
DNA jest osadzone w krystalicznym żelu wodnym, a to rozwija się i demaskuje pewne obszary, które powodują ich ekspresję. To nie jest funkcja genów (chociaż geny są potrzebne), to woda. Zdrowe komórki mają wokół siebie ładunek elektryczny, więc komórki bez ładunku są komórkami dysfunkcyjnymi. Potrzebne są dalsze badania, aby wykazać, że gazowy wodór indukuje ekspresję genu PGC-1α w wątrobie.
Jak więc wziąć wodór?
1) Picie wody bogatej w wodór – za pomocą elektrolizy (np. W butelce z wodą). W ten sposób powstaje gaz H2 rozpuszczalny w wodzie. To zdecydowanie najlepszy sposób na uzyskanie dziennej dawki bez spożywania czegokolwiek poza wodorem.
2) Wdychanie gazowego wodoru – do inhalacji powszechna jest mieszanina gazowego wodoru o stężeniu 2-4%, ponieważ jest poniżej poziomu palności; jednak niektóre badania wykorzystują 66,7% H2 i 33,3% O2, który jest nietoksyczny i skuteczny, ale łatwopalny. Wdychanie wodoru osiąga maksymalny poziom w osoczu (tj. Równowagę opartą na prawie Henry’ego) po około 30 minutach, a po zaprzestaniu inhalacji powrót do linii podstawowej następuje po około 60 minutach.
Farmakokinetyka każdej metody jest nadal badana, ale zależy od dawki, drogi i czasu. Metody, które podajemy poniżej, mają na celu wyłącznie wytwarzanie wodoru h2 bez spożywania przez użytkownika żadnego innego produktu, tj. Poziomów magnezu i efektu pH z tabletek wodorowych lub produktów ubocznych, które powstają podczas procesu elektrolizy w celu wytworzenia h2.
Jak nie brać H2!
Używanie tabletek wytwarzających wodór zawierających czysty pierwiastkowy magnez i kwas jabłkowy. Obecnie nie popieramy tej metody, ponieważ zapewnia również dużą dawkę magnezu, co budzi obawy dotyczące długotrwałego stosowania ze względu na jego biodostępność (wiąże się z wapniem z kości). Istnieją również wątpliwe składniki, w tym substancje słodzące i środki wiążące.
Wodór H2 – Postępy w badaniach nad wodorem jako terapeutycznym gazem medycznym.
Ostatnie badania podstawowe i kliniczne wykazały, że wodór jest ważnym fizjologicznym czynnikiem regulacyjnym o działaniu przeciwutleniającym, przeciwzapalnym i przeciwapoptotycznym na komórki i narządy. Terapeutyczny wodór został zastosowany różnymi metodami podawania, w tym bezpośrednią inhalacją, piciem wodoru podanego w wodzie i wstrzyknięciem nasyconej wodorem soli fizjologicznej. W niniejszym przeglądzie podsumowano obecnie dostępne dane dotyczące ochronnej roli wodoru, przedstawiono zarys ostatnich postępów w badaniach nad stosowaniem wodoru jako terapeutycznego gazu medycznego w różnych modelach chorób i omówiono wykonalność wodoru jako strategii terapeutycznej. Nie jest przesadą stwierdzenie, że wpływ wodoru na medycynę terapeutyczną i profilaktyczną może być w przyszłości ogromny .
Wodór cząsteczkowy: gaz obojętny okazuje się skuteczny klinicznie
Wodór molekularny (H2) pojawił się jako czynnik w doświadczalnych eksperymentach biomedycyny około 40 lat temu, ale w ciągu ostatnich 5 lat wydają się potwierdzać wartość leczniczą w środowisku klinicznym. H2 poprawia kliniczne punkty końcowe i zastępcze markery w kilku badaniach klinicznych, od chorób metabolicznych do przewlekłych ogólnoustrojowych zaburzeń zapalnych, po raka. Jednakże dostępnych jest mniej informacji dotyczących jego właściwości leczniczych, takich jak dawkowanie i podawanie, lub działania niepożądane i zastosowanie w określonych populacjach. W niniejszym artykule omówiono kliniczne znaczenie wodoru cząsteczkowego i podsumowano dane z badań klinicznych nad tym innowacyjnym środkiem leczniczym. Profile kliniczne H2 dostarczają oparte na dowodach wytyczne dotyczące praktycznego zastosowania i przyszłych badań nad wodorem molekularnym dla szerszej społeczności opieki zdrowotnej.
Wodór molekularny: terapeutyczny przeciwutleniacz i nie tylko
Wodór H2 – Badania nad medycyną molekularną wodoru (H2) rozkwitły od czasu publikacji w Nature Medicine, która ujawniła działanie przeciwutleniające i cytoochronne wodoru w modelu ogniskowego udaru mózgu. Pojawiające się dowody konsekwentnie wykazały, że wodór molekularny jest obiecującą opcją terapeutyczną dla różnych chorób, a podstawowe kompleksowe mechanizmy wykraczają poza czyste wychwytywanie rodników hydroksylowych. Nietoksyczność przy wysokich stężeniach i szybkie cechy dyfuzji komórkowej wodoru molekularnego zapewniają wykonalność i gotowość jego klinicznej transkrypcji na pacjentów ludzkich.
Istnieją w badaniach trzy formy podawania wodoru cząsteczkowego, mianowicie wdychanie 1-4% gazu wodorowego, bogate w wodór wstrzyknięcie dootrzewnowe w soli dootrzewnowej/wlew dożylny i doustne przyjmowanie wody nasyconej wodorem. Te działania były powszechnie stosowane w badaniach medycznych nad wodorem (Kurokawa i wsp., 2015; Wang i wsp., 2015). Stężenie H2 w tkance zależy od podanej koncentracji wodoru i sposobu podania wodoru do organizmu, co pomaga w wyborze najbardziej efektywnej drogi podawania i dawki wodoru dla każdej z chorób lub chorej tkanki (Liu et al. , 2014).
Efekt terapeutyczny wodoru cząsteczkowego H2 wykazano w ośrodkowym układzie nerwowym, układzie sercowo-naczyniowym, płucach, nerkach, wątrobie, trzustce, skórze, oku, kości i układzie rozrodczym, u których występują patologiczne stany uszkodzenia niedokrwienno-reperfuzyjnego (w tym przeszczepu narządu) i dominujący stres oksydacyjny – choroby pośredniczące (Huang i wsp., 2010, Ohta, 2011, 2015, Ichihara i wsp., 2015, Nakata i wsp., 2015, Iketani i Ohsawa, 2016).
Wdychanie gazowego wodoru łagodzi zapalenie dróg oddechowych i stres oksydacyjny w przypadku ASTMY
Wodór H2 – Astma to powszechna na całym świecie przewlekła choroba dróg oddechowych, której nie można wyleczyć i która powoduje ogromne obciążenie dla zdrowia publicznego. Stres oksydacyjny uznano za ważny mechanizm w patogenezie astmy. Wykazano, że wodór gazowy działa jako nowy przeciwutleniacz i ma terapeutyczne działanie przeciwutleniające w przypadku wielu chorób, a funkcja tego nietoksycznego gazu w astmie była niejasna. Celem pracy jest zbadanie wpływu wdychanego wodoru na patofizjologię mysiego modelu astmy.
Metody
W tym badaniu zastosowano mysi model alergicznego zapalenia dróg oddechowych wywołanego przez owoalbuminę (OVA). W skrócie, myszy uczulono na albuminę jaja kurzego i otrzymywały inhalację gazowego wodoru o wysokim stężeniu 67% przez 60 minut raz dziennie przez 7 kolejnych dni odpowiednio po prowokacji OVA lub PBS. Czynność płuc oceniano w aparacie z 4 kanałami biologicznego układu sygnałowego. Morfologię i hiperplazję komórek kubkowych wybarwiono metodą barwienia H/E i kwasem nadjodowym-Schiffa. Klasyfikację cytologiczną płynu z płukania pęcherzyków oskrzelowych (BALF) analizowano metodą barwienia Wright Giemsa. Pobrano surowicę, BALF i tkankę płuc do oznaczenia biochemicznego. Do określenia istotności statystycznej między grupami zastosowano jednokierunkową analizę wariancji (ANOVA). Wielokrotnych porównań dokonano za pomocą testu wielokrotnych porównań Bonferroni przy użyciu oprogramowania GraphPad Prism 5.
Wyniki
Wdychanie gazowego wodoru zniosło owoalbuminę wywołane wzrostem oporu płuc. Jednocześnie myszy z astmą wykazywały ciężki naciek zapalny i rozrost komórek kubkowych, które zostały odwrócone przez inhalację wodoru. Wdychanie gazowego wodoru znacznie zmniejszyło liczbę wszystkich komórek, eozynofili i limfocytów w BALF. Podwyższony poziom IL-4, IL-13, TNF-α i CXCL15 w BALF i IL-4 w surowicy zmniejszył się znacząco po inhalacji. Wdychanie gazowego wodoru znacznie zwiększyło aktywność zmniejszonej dysmutazy ponadtlenkowej i znacznie osłabiło zwiększony poziom dialdehydu malonowego i mieloperoksydazy.
Wnioski
Wdychanie gazowego wodoru poprawia czynność płuc i chroni istniejący stan zapalny dróg oddechowych u myszy z astmą alergiczną, który może być związany z hamowaniem procesu stresu oksydacyjnego. Badanie to zapewnia potencjalną alternatywną możliwość terapeutyczną w leczeniu astmy.
Woda wzbogacona wodorem eliminuje drobne cząsteczki z płuc i krwi, zwiększając aktywność fagocytarną
Pył zawieszony (PM) jest jednym z głównych obciążeń organizmu prowadzących do chorób. Zbadaliśmy wydajność wody wzbogaconej wodorem (HW), która eliminuje nanocząsteczki węgla (CNP) i mikrocząstki węgla (CMP) odpowiednio z płuc i krwi. W teście eliminacji CNP szczurom podawano doustnie oczyszczoną wodę (PW) lub HW (10 lub 30 ml/kg/dzień) przez 10 tygodni. Po 4 tygodniach szczury prowokowano dotchawiczym wkropleniem CNP (4 mg). CNP gromadził się w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych i wywoływał zmiany zapalne. Taka pylica płuc uległa znacznej poprawie po podaniu HW, podczas gdy PW była nieskuteczna.
Wodór H2 – Pylica płuc wywołana przez CNP powodowała ogólnoustrojowe zmiany hematologiczne, zmniejszając liczbę głównych komórek zapalnych, ale znacznie zwiększając liczbę eozynofili, co wskazuje na reakcję alergiczną, które zostały osłabione przez traktowanie HW. Takie eliminujące PM i przeciwalergiczne działanie HW zmniejszało obciążenie organizmu, co potwierdza ułatwiona regeneracja masy ciała i płuc.
W teście klirensu CMP myszom podawano doustnie PW lub HW przez 7 dni i dożylnie wstrzykiwano CMP (300 mg/kg). CMP był szybko usuwany z krwi u myszy karmionych HW. Rzeczywiście, wskaźniki fagocytarne wzrosły do 3,5 i 6,7 razy przy 10 i 30 ml/kg HW, w porównaniu z pomijalnym wpływem PW. Jako badanie mechanizmu, tylko HW znacząco hamował peroksydację lipidów CMP był szybko usuwany z krwi u myszy karmionych HW. Rzeczywiście, wskaźniki fagocytarne wzrosły do 3,5 i 6,7 razy przy 10 i 30 ml/kg HW, w porównaniu z pomijalnym wpływem PW. W ramach badania mechanizmu tylko HW znacząco hamował peroksydację lipidów CMP był szybko usuwany z krwi u myszy karmionych HW. Rzeczywiście, wskaźniki fagocytarne wzrosły do 3,5 i 6,7 razy przy 10 i 30 ml/kg HW, w porównaniu z pomijalnym wpływem PW. W ramach badania mechanizmu tylko HW znacząco hamował peroksydację lipidów. Układ wytwarzający OH in vitro za pośrednictwem reakcji Fentona. Podsumowując, wyniki wskazują, że HW nie tylko skutecznie eliminował PM z płuc i krwi poprzez zwiększenie aktywności fagocytarnej, ale także łagodził uszkodzenia płuc poprzez hamowanie peroksydacji lipidów.
Radioprotekcyjne działanie wodoru w hodowanych komórkach i myszach
Wykazano, że wodór może selektywnie redukować hydroksy i peroksynitryty in vitro. Ponieważ większość wywołanych promieniowaniem jonizującym uszkodzeń komórkowych jest powodowana przez rodniki hydroksylowe, to badanie zostało zaprojektowane w celu zbadania hipotezy, że wodór może być skutecznym środkiem radioprotekcyjnym. Artykuł ten pokazuje, że traktowanie komórek wodorem przed napromieniowaniem może znacząco hamować apoptozę komórek AHH-1 wywołanych przez napromieniowanie (IR) wywołane przez ludzki limfocyt i zwiększać żywotność komórek in vitro. Artykuł ten pokazuje również, że wodór może chronić endotelię żołądkowo-jelitową przed uszkodzeniem wywołanym promieniowaniem, zmniejszyć poziomy 8-hydroksydeoksyguanozyny (8-OHDG) w jelicie malonowym (MDA) i zwiększyć endogenne przeciwutleniacze w osoczu in vitro. Sugeruje się, że wodór ma potencjał jako skuteczny i bezpieczny środek radioprotekcyjny.
Wodór molekularny jako prewencyjny i terapeutyczny gaz medyczny: inicjacja, rozwój i potencjał medycyny wodorowej
Wodór molekularny (H2) został uznany za obojętną i niefunkcjonalną cząsteczkę w naszym ciele. Przekształciliśmy tę koncepcję, demonstrując, że H2 reaguje z silnymi utleniaczami, takimi jak rodnik hydroksylowy w komórkach i proponuje jej potencjał zastosowań profilaktycznych i terapeutycznych. H2 ma szereg zalet wykazujących rozległe efekty: H2 szybko dyfunduje do tkanek i komórek, i jest wystarczająco łagodny, aby nie zakłócać metabolicznych reakcji redoks ani wpływać na sygnalizację reaktywnych form tlenu; w związku z tym nie powinno być żadnych lub mało niekorzystnych skutków H2. Istnieje kilka metod spożywania H2; wdychanie gazu H2, picie rozpuszczonej w H2 wody (H2-woda), wstrzykiwanie rozpuszczonej w H2 soli fizjologicznej (H2-soli fizjologicznej), zażywanie kąpieli H2 lub upuszczanie H2-soli fizjologicznej do oczu.
Wodór H2 – Liczne publikacje dotyczące jego zalet biologicznych i medycznych ujawniły, że H2 redukuje stres oksydacyjny nie tylko poprzez bezpośrednie reakcje z silnymi utleniaczami, ale także pośrednio poprzez regulację różnych ekspresji genów. Ponadto, poprzez regulację ekspresji genów, H2 działa jako środek przeciwzapalny i przeciwapoptotyczny i stymuluje metabolizm energetyczny. Oprócz rosnących dowodów uzyskanych w modelowych eksperymentach na zwierzętach, przeprowadzono obszerne badania kliniczne lub są one przedmiotem badań. Ponieważ większość leków działa specyficznie, H2 wydaje się różnić od konwencjonalnych leków farmaceutycznych. Ze względu na dużą skuteczność i brak działań niepożądanych, H2 ma obiecujący potencjał kliniczny w walce z wieloma chorobami, ale także pośrednio poprzez regulację różnych ekspresji genów.
Zabiegi Terapii i Inhalacji Wodorem (oddychania) – jakie są korzyści płynące ze stosowania terapii wodorowej – inhalacji wodorem H2 ? Dzięki szerokiemu spektrum działania, stosowanie wodoru powoduje wiele pozytywnych efektów. między innymi:
Wzmacnia układ odpornościowy całego organizmu.
Usuwa stres oksydacyjny, wspiera naturalny detoks organizmu i poprawia metabolizm.
Przyśpiesza gojenie ran i leczenie infekcji. (realne wyniki z prowadzonych u nas terapii)
Ma działanie spowalniające starzenie – przez nasycenie komórek ciała wodorem, życie człowieka może zostać wydłużone.
Pomaga w utrzymaniu gładkiej, elastycznej i nawodnionej skóry oraz działa przeciwzmarszczkowo.
Wspomaga koncentrację np. podczas pracy, nauki.
Zwiększa działanie neuroprzekaźników, polepszając nastrój, redukując stres i objawy depresji. (realne wyniki z prowadzonych u nas terapii)
Reguluje zaburzenia snu i stawia na nogi po nieprzespanej nocy. (realne wyniki z prowadzonych u nas terapii)
Zmniejsza wytwarzanie mleczanu, powodującego zmęczenie mięśni i ograniczenie wydolności – osoby aktywne i sportowcy mogą szybciej odzyskać formę po treningu.
Zmniejsza apetyt na środki uzależniające.
Wyrównuje bilans kwasowo-zasadowy.
Dramatycznie poprawia stan osób z demencją i Alzheimerm (realne wyniki z prowadzonych u nas terapii)
Wątroby: Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B
Stawów: Reumatoidalne zapalenie stawów (realne wyniki z prowadzonych u nas terapii)
Serca: Choroby niedokrwienno-reperfuzyjne
Nerek: Choroby niedokrwienno-reperfuzyjne
Metabolizmu: Normalizacja poziomu glukozy i cholesterolu, kwasica metaboliczna
Przeszczepów szpiku: Ostra choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvH)
Narząd słuchu: Ochrona słuchowych komórek rzęsatych
Skóra: Gojenie się ran, poprawa kondycji skóry, włosów i paznokci
Komórki: Ochrona przed śmiercią komórkową i starzeniem, poprawa wydolności fizycznej
Zabiegi Terapii i Inhalacji Wodorem -.najwięcej badań dotyczących leczniczych właściwości wodoru prowadzonych jest w Japonii, gdzie już dziś istnieją kawiarenki wodorowe. Testy kliniczne dotyczące inhalacji wodorem prowadzili między innymi Dr Hayashi oraz dr Kawamura. Dowiedli oni, że wodór wpływa wspomagająco i przyśpieszająco na leczenie wielu schorzeń, takich jak np. cukrzyca, cholesterol, wysokie ciśnienie, reumatyzm, guzy rakowe, niewydolność nerek, alergie i wielu innych.
Wodór cząsteczkowy (H2) – Twoje ciało składa się z 62% objętości wodoru. Wodór to atomowa „komórka macierzysta” naszego wszechświata. Cała materia, a tym samym świat, w którym żyjemy, a ostatecznie my sami, zostali stworzeni z wodoru!
