Ból i stan zapalny idą w parze, a Wodór H2 odgrywa ogromną rolę w kontrolowaniu tych stanów.
W tym poście dowiemy się:
○ Co to jest zapalenie i ból
○ Jak stan zapalny otwiera drzwi do choroby
○ Molekularne właściwości przeciwzapalne i ośrodkowe właściwości uczulające Gazu Browna.
Co to jest zapalenie?
Myślę, że zanim dojdziemy do czegokolwiek, ważne jest, abyśmy ustalili jakiś kontekst wokół tego, czym dokładnie jest stan zapalny. „Zapalenie” stało się dość obciążonym terminem w dyskusji na temat zdrowia i dobrego samopoczucia, a wielu tak zwanych guru zdrowia wymienia je jako źródło wszystkiego, co złe na tym świecie, nie rozumiejąc tak naprawdę tego procesu.
Jest to analogiczne do ogromnych rzesz konsumentów kupujących na ślepo produkty bezglutenowe, nie mając pojęcia, czym jest gluten i dlaczego powinni lub nie powinni go unikać.
Wyjaśnijmy jedną rzecz. Zapalenie nie jest z natury złe. Pewien nauczyciel patofizjologii wyjaśnił mi kiedyś, że innym słowem, które możemy łatwo zastąpić stanem zapalnym, jest „leczenie”.
Nasze ciała to te niesamowite, szalone laboratoria chemiczne. Zapalenie odnosi się do procesu chemicznego, w którym naprawiamy się sami.
Stan zapalny jest zasadniczo reakcją naszego organizmu na uraz, rzeczywisty lub postrzegany. Może to wynikać z bezpośredniego urazu, takiego jak skaleczenie palca, zewnętrznego najeźdźcy, takiego jak bakteria lub wirus, lub reakcja na coś, co zjadłeś, na przykład cheeseburgera McDonald’s.
Stan zapalny – Wszystkie te znaki są wskaźnikami tego, co dzieje się na poziomie komórkowym. Pojawia się zaczerwienienie z powodu zwiększonego przepływu krwi do obszaru urazu. Obrzęk występuje, ponieważ proces zapalny sprawia, że nasze naczynia krwionośne są bardziej przepuszczalne, dzięki czemu białe krwinki i inne mediatory stanu zapalnego mogą opuścić naczynia krwionośne i dostać się tam, gdzie muszą.
Temperatura zostaje podniesiona, aby przyspieszyć tempo reakcji chemicznych. Odczuwamy ból, ponieważ niektóre mediatory zapalne stymulują nasze nerwy czuciowe, aby poinformować nas, że coś jest nie tak w danym obszarze. Utrata funkcji zależy od rozległości urazu. Pomyśl o tym jako o „zamkniętym z powodu konserwacji”.
Jak stan zapalny prowadzi do choroby?
W normalnych okolicznościach wszystko działa w równowadze. Dochodzi do urazu, rozpoczyna się proces zapalny, w miejsce urazu wysyłamy krew wypełnioną białymi krwinkami. Rozpoczyna się usuwanie zanieczyszczeń i naprawa tkanki, dopóki wszystko nie zostanie załatane, a system zostanie wyłączony.
Choć może się to wydawać proste, proces ten jest niesamowicie złożony, starannie zaaranżowany przez wzajemne oddziaływanie setek (o których wiemy) mediatorów chemicznych.
Te mediatory chemiczne istnieją w delikatnej równowadze i są generalnie regulowane przez pętle ujemnego sprzężenia zwrotnego.
Jednym z klasycznych przykładów wyjaśniających pętlę ujemnego sprzężenia zwrotnego jest myślenie o termostacie. Gdy temperatura spada, ciepło włącza się i pozostaje włączone, aż do osiągnięcia ustawionej temperatury. Skutek włączenia ogrzewania wyzwala zdarzenie, które wyłącza ogrzewanie. Negatywne opinie.
Proces zapalny działa podobnie… produkty uboczne lub wyniki procesów komórkowych są zazwyczaj wyzwalaczami, które wyłączają te procesy.
Ale co się stanie, jeśli pojawi się problem?
Co się stanie, jeśli twoja nagrzewnica się zepsuje, a twój system po prostu wypompowuje zimne powietrze? Termostat będzie dalej spadał, co spowoduje, że powietrze będzie dalej nadmuchiwane, co spowoduje, że temperatura będzie dalej spadać. Jest to system pozytywnego sprzężenia zwrotnego; wynik procesu powoduje, że proces jest kontynuowany.
Istnieje kilka przypadków w normalnej fizjologii, które są regulowane przez pozytywne sprzężenie zwrotne (takie jak uwalnianie oksytocyny podczas karmienia piersią), ale ogólnie pozytywne sprzężenie zwrotne jest wynikiem (i/lub przyczyną) patologii.
Tak dzieje się w stanach przewlekłego zapalenia. System zostaje przytłoczony, powodując awarię jednej lub więcej ścieżek regulacyjnych. Może się to zdarzyć z różnych powodów: infekcja wirusowa, podatność genetyczna, zła dieta, narażenie na toksyny środowiskowe, niewystarczający sen itp. Lista jest długa.
Jak się okazuje, jednymi z najważniejszych głównych modulatorów aktywności zapalnej są reaktywne formy tlenu (ROS) (i w mniejszym stopniu reaktywne formy azotu (RNS)). ROS to wolne rodniki, które mogą być wytwarzane jako produkt uboczny procesów zapalnych lub mogą odgrywać bezpośrednią rolę w leczeniu, a nawet są wytwarzane bezpośrednio przez niektóre nasze komórki w celu zabicia obcych najeźdźców. Obecność tych ROS sygnalizuje innym procesom komórkowym włączenie lub wyłączenie.
Nie ma żadnych problemów, o ile te ROS są starannie przechowywane… to jak praca z lampą lutowniczą… potrzebujesz jej do wykonania pracy, ale nie chcesz podpalić swojego domu. Mamy wewnętrzną sieć przeciwutleniaczy, które produkujemy wraz z ROS, aby utrzymać wszystko pod kontrolą.
Ale co się stanie, jeśli ta równowaga zostanie zakłócona?
W przewlekłych stanach zapalnych produkujemy więcej ROS niż nasz system antyoksydacyjny jest w stanie nadążyć. Obecność nienormalnie wysokiej liczby ROS wyzwala inne mediatory zapalne, które wyzwalają uwalnianie większej ilości ROS… pozytywnego sprzężenia zwrotnego.
Co więcej, wszystkie te wolne rodniki zaczynają teraz powodować uszkodzenia komórek, co inicjuje jeszcze więcej stanów zapalnych. Większość (jeśli nie wszystkie) przewlekłych chorób zapalnych charakteryzuje się po części niezwykle wysokimi stężeniami ROS i odpowiadającymi im oznakami uszkodzenia oksydacyjnego.
W tym miejscu wodór cząsteczkowy wydaje się działać jako środek przeciwzapalny i w rzeczywistości może być lepszy od innych interwencji przeciwzapalnych. Badania wykazały, że inne przeciwutleniacze mogą zwalczać stany zapalne, jak sądzimy, poprzez neutralizację wolnych rodników.
Jednak te inne przeciwutleniacze nie są selektywne, dlatego neutralizują nie tylko szkodliwe wolne rodniki, ale także korzystne ROS, które służą jako wewnątrzkomórkowe cząsteczki sygnalizacyjne. W rezultacie, chociaż były skuteczne jako środki przeciwzapalne w krótkim okresie , musiały być:
A.) Często ponownie podawany (dużą igłą) dootrzewnowo (do jamy brzusznej) lub dooponowo (do wypełnionego płynem worka zawierającego rdzeń kręgowy)
I…
B.) Spowodował niepożądane skutki uboczne ze względu na neutralizację korzystnego ROS.
Wydaje się, że nie służy żadnemu korzystnemu celowi
jest wyjątkowo toksyczny dla naszych komórek
Występuje w dużych ilościach w większości (jeśli nie we wszystkich) chorobach przewlekłych
Nie jest celem żadnego endogennego przeciwutleniacza
Stan zapalny – Ponadto wodór cząsteczkowy aktywuje szlak NRF2. Jest to jeden z głównych regulatorów przeciwzapalnych naszego organizmu, który działa w dużej mierze poprzez aktywację naszego rodzimego systemu antyoksydacyjnego – pomaga więc przywrócić równowagę sił, jeśli chcesz.
Nie żeby być wygadanym, ale ból jest skomplikowany. W rzeczywistości, kiedy mówimy o takiej fizjologii, nie lubimy nawet używać słowa ból , ponieważ „ból” jest niezwykle subiektywny. Lepszym słowem jest nocycepcja.
Nocyceptor to specyficzny rodzaj receptora czuciowego, który przekazuje informacje czuciowe, które nasz mózg interpretuje jako ból. Innymi słowy, ból jest subiektywnym doświadczeniem nocycepcji.
Mamy różne rodzaje nocyceptorów, które interpretują różne rodzaje informacji czuciowych, takich jak mechaniczne uszkodzenie tkanki, temperatura, sygnały chemiczne itp. Ból i stan zapalny są nierozerwalnie związane, ponieważ ból jest częścią procesu zapalnego. Niektóre mediatory stanu zapalnego (na przykład bradykinina) bezpośrednio stymulują nocyceptory.
I odwrotnie, nocycepcja może wywołać kaskadę zapalną. Tak więc stan zapalny powoduje nocycepcję i na odwrót.
Istnieje jeden szczególny rodzaj włókna czuciowego, który jest szczególnie związany z przewlekłym bólem, zwany włóknami C. Są to duże, niezmielinizowane włókna nocyceptywne, które są szczególnie wrażliwe na bodźce chemiczne.
Zgadnij, jakie konkretne bodźce rozświetlają je jak choinka? Jeśli zgadłeś reaktywne formy tlenu, masz rację.
Więcej ROS = więcej bólu. Jest tu również inny ważny kawałek przewlekłego bólu. Porozmawiajmy przez chwilę o rdzeniu kręgowym.
Rdzeń kręgowy działa jako główny przekaźnik między mózgiem a obwodowym układem nerwowym. Na każdym poziomie kręgosłupa mamy duże korzenie nerwowe, które dzielą się na mniejsze nerwy, gdy przemieszczają się na obrzeża. Te nerwy są sposobem, w jaki informacja przemieszcza się z mózgu na obrzeża i odwrotnie.
Na każdym poziomie kręgosłupa nerw dzieli się na korzeń grzbietowy (tylny) i korzeń brzuszny (przedni), zanim połączy się, tworząc nerw rdzeniowy.
Zasadniczo informacje motoryczne przemieszczają się przez korzeń przedni, a informacje czuciowe docierają do pępowiny przez korzeń tylny. W pobliżu miejsca, w którym każdy korzeń tylny styka się z kręgosłupem, znajduje się bulwiasta struktura zwana zwojem korzenia grzbietowego.
Jest to zbiór ciał komórek czuciowych, wypełnionych… zgadliście: włóknami C wrażliwymi na ROS.
Ból przewlekły i uczulenie ośrodkowe
Jednym z głównych czynników przewlekłego bólu jest zjawisko, które nazywamy uczuleniem ośrodkowym . Zasadniczo dzieje się tak, gdy na poziomie pępowiny nasze ciała stają się nadmiernie uwrażliwione na bodźce nocyceptywne. Powoduje to kilka zjawisk zwanych allodynią i hiperalgezją.
Allodynia ma miejsce wtedy, gdy nieszkodliwy bodziec odbieramy jako bolesny.
Hiperalgezja występuje wtedy, gdy nasz próg odczuwania bólu jest obniżony, tzn. poziom odczuwanego przez nas bólu jest nieproporcjonalny do poziomu stymulacji nocyceptywnej.
Nazywamy ten rodzaj bólu bólem neuropatycznym, ponieważ pochodzi on ze stymulacji włókien nocyceptywnych niezwiązanych z jakimkolwiek zewnętrznym urazem.
Stan zapalny – Woda bogata w wodór zapobiega ośrodkowemu uczuleniu
W badaniu dotyczącym bólu neuropatycznego u myszy naukowcy odkryli, że woda bogata w wodór może zarówno zapobiegać, jak i leczyć zarówno allodynię, jak i hiperalgezję. Co ciekawe, wodór był najskuteczniejszy w zmniejszaniu allodynii, jeśli został podany na początku badania, co potwierdza pogląd, że odgrywa on ważną rolę w zapobieganiu uczuleniu ośrodkowemu. Hiperalgezja uległa poprawie bez względu na to, kiedy podawano wodór, a korzyści dla obu utrzymywały się nawet po zaprzestaniu podawania wodoru.
SO…wodór cząsteczkowy ma do odegrania ważną rolę w zapobieganiu przewlekłemu bólowi, poprzez neutralizację konkretnych wolnych rodników, ORAZ w leczeniu bólu poprzez łagodzenie stanu zapalnego i bezpośrednie usuwanie reaktywnych form tlenu, które stymulują włókna C.
