Trwały stres oksydacyjny jest jedną z głównych przyczyn większości chorób związanych ze stylem życia, raka i procesów starzenia. Ostry stres oksydacyjny bezpośrednio powoduje poważne uszkodzenia tkanek.
Pomimo klinicznego znaczenia uszkodzenia oksydacyjnego, przeciwutleniacze mają ograniczony sukces terapeutyczny. Wodór cząsteczkowy (H2) ma potencjał jako „nowy” przeciwutleniacz w zastosowaniach profilaktycznych i terapeutycznych. H2 ma wiele zalet jako potencjalny przeciwutleniacz: H2 szybko dyfunduje do tkanek i komórek i jest wystarczająco łagodny, aby nie zakłócać metabolicznych reakcji redoks ani wpływać na reaktywne formy tlenu (RFT), które działają w sygnalizacji komórkowej, dlatego też niewielkie negatywne skutki spożywania H2.
Istnieje kilka metod połykania lub spożywania H2, w tym wdychanie gazowego wodoru, picie wody rozpuszczonej w H2 (woda wodorowa), kąpiele wodorowe, wstrzykiwanie soli fizjologicznej rozpuszczonej w H2 (solanka wodorowa), upuszczanie soli fizjologicznej do oka i zwiększanie produkcja jelitowego H2 przez bakterie.